Recht uit mijn hart (Voltooid)

Dave

Onderweg naar Dave hoor ik een ambulance met sirenes langsrijden. Zouden ze richting Mark gaan? Valt hij nog te redden, na wat ik hem heb aangedaan? Ik voel me schuldig, maar Roos heeft me volledig in haar macht. Als ik dit niet doe, zou ze me nooit met rust laten, en zou dat kunnen lijden tot krankzinnigheid.
Even later kom ik aan bij het huis waar Dave woont. De auto's staan er niet, dus zijn ouders zijn sowiezo weg.
Ik leg mijn fiets zacht op de grond en sluip via de achterkant het huis binnen. Zo te zien is Dave er, de deur staat gewoon open.
Ik tref Dave aan in de woonkamer, achter het computerscherm. Natuurlijk, hij is verslaafd aan gamen.
Om hem te laten schrikken stamp ik een keer op de grond. Hij kijkt meteen om.
,,Wat doe je bij me in huis, freak?" Hij staat op.
Ik zeg niks. Een deel van me zegt dat ik weg moet gaan, maar ik kan het niet.
,,Ga verdomme m'n huis uit!" Schreeuwt hij.
Ik ga dichter bij Dave staan. ,,Niet totdat ik gerechtigheid heb."
Dave kijkt me raar aan. ,,Oh, je wilt gerechtigheid, Rensje?" Hij slaat me in mijn gezicht. ,,Hier heb je het!"
Ik draai mijn hoofd terug naar zijn gezicht. Ik blijf stil.
Dave begint uit paniek te trappen. ,,Je bent een freak!"
,,Ik mag dan wel een freak zijn, maar ik ben niet iemand die een ander leven kapot heeft gemaakt," Ik trap hem in zijn buik.
Hij had niet verwacht dat ik wat terug zou doen, meteen blijft hij stil en kijkt angstig naar me.
Nogmaals geef ik hem een trap. Dave kreunt, hij voelt pijn. ,,Voelt niet fijn hè? Dit heb jij zo vaak bij mij gedaan, dus mag je voelen wat ik heb gevoeld!" Schreeuw ik, en geef hem nog een trap.
,,Wist je dat ik nog meer trucjes heb dan jullie?" Ik sla met mijn vuist onder zijn kin.
Dave kreunt het uit van de pijn.
,, Nu ben je niet meer zo machtig, hè Dave? Je mag voelen wat ik al die tijd voelde! Jij hebt ervoor gezorgd dat Roos weg is, en daar zul je voor boeten!" Ik geef hem nog een aantal trappen.
Ik denk terug aan alle tijden dat ze dit bij mij hebben gedaan. Het maakt me woedend, en ik begin nog harder te trappen, en dan stopt mijn been. Ik denk terug aan het moment dat Loek mij hielp toen ik in elkaar geslagen werd. Ik kijk naar Dave, die uit pijn niets meer kan zeggen.
Ik zak neer op de grond. ,,Sorry," zeg ik.
Dave kijkt me aan alsof ik gek ben.
,,Het spijt me, ik heb me verlaagd, ik zou het niet meer doen," ik sta op, en loop het huis uit, met mijn gedachte bij Loek.

Ik loop over straat, nog steeds bij de gedachte naar Loek. Hoe zou het met haar zijn? Het is al een poos terug dat ik haar heb gesproken. Ik besluit haar nummer op te zoeken.
Ik toets het nummer in en wacht af tot ik de stem van Loek hoor.
,,Met Loek?"
,,Hoi Loek, Rens hier. Kan ik langskomen?"
,,Graag! We moeten nodig eens bijkletsen, ik zie je zo wel verschijnen."
Ik hang op. Zou ik haar vertellen wat ik heb gedaan?
Even later kom ik aangelopen bij het huis van Loek. De voordeur staat al open.
Voorzichtig loop ik door de deuropening, en zie Loek aan het eind van de gang. ,,Je ziet er slecht uit, Rens. Wat heb je gedaan?"
Ik barst. ,,Ik heb Dave te grazen genomen."
Loek kijkt me teleurstellend aan. ,,Ga zitten, Rens, dan maak ik wat thee klaar."