Recht uit mijn hart (Voltooid)

eng

Ik draai een flügel open. ,,Ik ben helemaal klaar met dit gedoe," zucht ik naar Joy.
,,Snap ik," zegt ze, terwijl ze een sigaret aansteekt.
Ik gooi mijn drankje naar achteren en pak het doosje met sigaretten. ,,Ik ben blij dat jij me wel begrijpt."
,,Ik snap niet dat die Lotte jou niet begrijpt, zoiets ga je niet verzinnen, dan moet je wel erg gek in je kop zijn," lacht ze.
Ik steek een sigaret aan. ,,Ik word gewoon zo gek van het feit dat Roos me steeds maar blijft achtervolgen."
,,Misschien wilt ze je plagen als een klein zusje."
,,Dat kan best, daar was ze vroeger erg goed in, ook al hadden we een heel andere soort band."
,,Wacht eens even," Joy denkt na. ,,Wat nou als ze een slechte geest is, een soort demoon dus?"
,,Dat zou zomaar..." ineens begin ik volop te hoesten.
,,Roos is geen demoon, Roos doet niks verkeerd hoor," komt er ineens uit mijn mond, zonder dat ik zelf het idee heb dat ik het zeg.
,,Niks verkeerd? Ze stalkt je, alleen op de manier van een geest. Dat is toch eng."
,,De enige die eng is ben jij," komt weer uit mijn mond gesproken.
,,Als ik dan zo eng ben, waarom zit je hier dan?" Joy begint zich te irriteren.
,,Vraag ik me ook af," zonder enig gevoel sta ik op en loop ik weg.
Wat was dit? Enkele minuten later besef ik pas eindelijk wat er net gebeurde. Waarom zei ik zulke dingen tegen Joy, terwijl ze me alleen maar probeerde te helpen? Ik besluit maar verder te lopen en haar vanavond op te bellen.

,,Hoezo bel je me?" Spreekt Joy aan de andere kant van de lijn.
,,Ik wil even sorry zeggen, ik weet niet waarom ik dit allemaal zei, het kwam gewoon uit me, zeg maar."
,,Het is goed, ik weet hoe je je voelt, dus zoiets kan altijd gebeuren, je mag best een keer je gedrag afreageren, maar zeg je dat de volgende keer even?"
Het was niet echt dat ik boos was, het kwam gewoon letterlijk uit mijn mond, maar volgens mijn gevoel was ik niet diegene die dat zei, maar er omheen draaien is zo moeilijk. ,,Beloofd," glimlach ik.
Wanneer Lotte terugkomt van volleybal, staat ze me al weer aan te staren. ,,Waar was je? Ik hoorde van je moeder dat je naar school zou gaan, maar ik heb je niet gezien."
Ik kijk haar met een ongeïnteresseerd gezicht aan en loop richting de trap.
,,Tong verloren?" Roept Lotte.
,,Ik was bij Joy, oké," zucht ik.
,,Die Joy is niet goed voor je, ik vertrouw haar niet."
,,Zij staat tenminste voor mij klaar en maakt me niet belachelijk..."
Lotte kijkt me met een raar gezicht aan. ,,Sta ik niet voor jou klaar, dan?"
,,Als jouw ouders nog hadden geleefd had je geen contact met me opgezocht!"
Lotte slaat haar ogen neer. ,,Heb je gedronken?" Vraagt ze even later.
,,Wat boeit jou dat?"
,,Ik zie toch aan je dat het niet goed gaat. Dadelijk wordt je net zo als toen je moeder was."
,,Ik mag toch wel genieten, of niet dan! Laat me gewoon mijn gang gaan, het is mijn leven, en daar heb jij helemaal niks over te zeggen!" Schreeuw ik en ren naar boven.
Boven naast het raam steek ik een sigaret op. Het boeit me even niet wat wel en niet mag,  ik ben helemaal klaar met alles. Roos moet oprotten, Lotte moet oprotten, iedereen moet oprotten!