Recht uit mijn hart (Voltooid)

gerechtigheid

Ik loop. Zonder enig gevoel loop ik door een drukke straat, op weg naar de Kennedylaan. Hier woont Mark, Mark Janssen. Mark is de broer van mijn vader, mijn oom dus. Sinds de scheiding tussen mijn ouders ging het flink mis tussen Mark en mijn moeder. Mark zocht steeds contact op met haar, wat op een gegeven moment eindigde met ruzie. Hij heeft gezegd dat ze waardeloos is, en dat ze niet voor mij en Roos kon zorgen. Daarom blijf ik me nog steeds verbazen waarom mama nou vrienden blijkt te zijn met Mark Janssen. We hebben er ook geen contact meer mee, net als met mijn vader, en door verhalen dacht ik dat mama Mark nooit meer wilde spreken. Al deze informatie heb ik van Roos gekregen, want blijkbaar weet je als geest zijnde alles.
Ik loop de Kennedylaan in. Ik kijk naar de huisnummers. Er staat een bordje met de nummers 1a tot en met 16b op. Mark woont op 10b, dus ik zit hier goed.
Zonder gevoel klop ik aan op 10b. Alles waaraan ik kan denken is gerechtigheid. Iets zegt me dat ik dit niet moet doen, maar het kan niet anders.
De deur gaat open. ,,Rens," klinkt er vol verbazing.
,,Hoi Mark, ik kom even een praatje maken."
Hij geeft me een seintje dat ik naar binnen mag komen. Eenmaal binnen zie ik overal foto's hangen van hem en zijn kinderen.
,,Had je wat te drinken gewild, jongen?"
,,Nee, ik kom om te praten. Ik vraag me al heel lang af waarom het contact zo slecht is verlopen de afgelopen jaren. Ik heb nooit wat van jullie gehoord."
,,Daar hebben we onze redenen voor, Rens," zucht Mark.
,,Nou vertel maar op, ik heb alle tijd," ik ga er goed voor zitten.
Mark rolt met zijn ogen, maar begint toch met spreken.
,,Heeft jouw moeder het ooit wel eens gehad over je nicht Denise? De dochter van Jan en Nina?"
,,Ja, dat verhaal ken ik onderhand ook."
Het is een hele tijd terug, maar toen Denise net overleden was, konden we het niet eens worden over de kosten voor de begravenis. Je weet dat Jan en Nina niet erg rijk zijn, dus hebben je vader en ik hen financieel gesteund. Omdat jouw vader getrouwd was met jouw moeder gingen ze samen over het geld. Jouw moeder vond het bedrag dat papa moest betalen te veel, en eiste minder te betalen. Op dat moment hebben we het geaccepteerd, maar toen eenmaal jouw ouders gingen scheiden, wilde ik wel het deel van dat geld terug. Mama wilde het niet betalen en daardoor hebben we het contact verbroken."
,,Mark, waarom heb ik het gevoel dat je me niet alles verteld? Ik voel dat er meer speelde," Zeg ik doordacht.
,,Hoe bedoel je?"
,,Er zijn verschillende redenen waarom mijn ouders uit elkaar zijn gegaan, maar jij bent ook één van de redenen."
Ik zie Mark verkleuren.
,,Je weet waar ik het over heb, of niet?"
Hij schudt zijn hoofd, alsof hij onschuldig is aan een of andere moordzaak.
,,Doordat jij en mama een affaire kregen, is alles kapot gegaan."
,,Hoe kom je bij deze onzin?"
,,Roos, Mark. Ik heb deze informatie van Roos."
Mark snapt het niet. ,,Roos is dood. Roos kon deze informatie niet eens weten."
,,Dus het is waar?"
,,Ja, nee, nee! Ik weet niet hoe je aan deze onzin komt maar knoop maar goed in je oren dat je niet met mij kan spotten!"
,,Ik zeg toch dat ik dit van Roos heb..." ik begin lichtelijk kwaad te worden in mijn hoofd.
,,Roos is dood, laat haar los! Gun haar de rust die een dode nodig heeft!"
,,Roos was mijn zusje, mijn alles! Ik doe alles voor haar, alles wat ze van me vraagt doe ik!" Ik pak een mes uit mijn tas.
,,Rens, kalmeer. Leg dat mes neer."
,,Nee! Iedereen verklaart mij als krankzinnig en ik pik het niet meer! Je mag voelen wat ik iedere dag voel, pijn en eenzaamheid, ik wil gerechtigheid! Ik doe alles voor Roos!" Ik steek Mark in zijn buik, en hij zakt langzaam naar de grond.
Ik zie hoe hij pijn leidt. Wat ik zojuist heb gedaan was ik niet zelf, ik werd beheerst door Roos, alleen niemand zou me ooit geloven, zoals dat toch nooit gedaan wordt. Iedereen verklaart me voor gek, ze haten mij, het leven zou beter zijn zonder mij.
Ik kijk op mijn mobiel. Ik heb nog tijd om naar de lieve pesters Noud, Dave en Mara te gaan. Om iets goed te doen heb je gevoel nodig, met een fleugje wraak en gerechtigheid. Ik spoel het mes af in de gootsteen en sluit vervolgens de deur van Marks huis. Vaarwel Mark, bedankt dat je ons leven kapot hebt gemaakt, en ik hoop dat je wegrot in de hel. Ik glimlach, en spring op mijn fiets, op naar de volgende.