Recht uit mijn hart (Voltooid)

Joy

Na een hele middag op mijn kamer te hebben gezeten heb ik zin om te rennen! Ik gooi mijn kast open om mijn sportkleding te pakken, maar het ligt er niet.
,,Mam! Waar ligt mijn sportkleding?" Ook al heb ik geen zin in mama, ik moet toch contact maken, anders kan ik sporten wel vergeten.
,,Weet ik niet. Ik heb het vorige week gewoon in je kast gelegd!" schreeuwt ze onder aan de trap.
Ik gooi mijn hele kast overhoop, maar nergens ligt het.
Voor de zekerheid kijk ik door het hele huis en begin bij de kast van mama. Geen sportkleding. Ook in de studiekamer is geen sportkleding te vinden. De laatste kamer is die van Roos. Sinds de crematie durfde ik hier niet meer binnen te komen, bang om dingen tegen te komen die ik nooit wil tegenkomen. Ik hap naar lucht, en open heel voorzichtig de deur van Roos' kamer.
In de kamer hangt een muffe lucht. Het bed is netjes opgemaakt en haar bureau is heel netjes opgeruimd.
Ik kijk rond. Zou er niemand van achter de deur mij bespringen, omdat ik weg moet blijven uit deze kamer? Zou het raam uit het niets openwaaien, om mij bang te maken? Om dat te voorkomen besluit ik het raam open te zetten.
Stapje voor stapje kom ik in Roos haar oude kamer. Dan zie ik iets aparts.
Precies tegen de muur aan staat een houten stoel, waar mijn sportkleding strak opgevouwen ligt.
Ik pak het van de stoel, zet snel het raam open en loop met de kleding naar mijn eigen kamer.
Terwijl ik me omkleed, hoor ik mama bezig zijn met de pannen. De laatste tijd heeft ze een groot moederfiguur gekregen. En wat doe ik, ik snauw haar af. Ik ben ondankbaar. Ik besluit de sportkleding weer uit te doen en loop naar beneden.
,,Mam,"
,,Ja, Rens?"
,,Sorry, ik weet dat je alles alleen maar goed bedoeld."
,,Het is al goed, heb je zin om even te gaan wandelen?"
,,Moet je niet koken dan?"
,,Laat maar, ik laat wel een pizza bezorgen, nu wil ik even plezier maken met jou," mama glimlacht.

,,Had je nog een bolletje gewild?" roept mama bij de ijskraam.
Ik schud met mijn hoofd en zoek een plekje uit.
Zodra ik ga zitten, zie ik een meisje langslopen. Het is niet zomaar een meisje, ze lijkt op Lotte. Wacht, is dat niet Lotte....
Ik ren naar het meisje toe. ,,Lotte!"
Ze kijkt niet om. Ik ren zo hard als ik kan, maar als ik eenmaal voor haar sta, blijkt Lotte het niet te zijn.
,,Jezus, ik schrik me een ongeluk!" Zucht het meisje.
,,Sorry, ik zag je aan voor een ander. Het spijt me."
,,Het is niet erg. Ik ben Joy," ze geeft me een hand.
,,Rens."
,,Hoi Rens, leuk je te ontmoeten. Woon je hier vlakbij?"
Ik knik. ,,Een paar straten verder. Mijn moeder en gingen even een rondje lopen. Woon jij ook dichtbij?"
,,Ja, ik woon ook in die richting. Maar voor wie zag je me aan?" vraagt ze.
,,M'n oude beste vriendin, die ik helaas kwijt ben," ik sla mijn ogen neer.
Ze probeert mijn blik te vangen. Ineens kijk ik haar recht in de ogen aan. Ze heeft van die mooie blauwe ogen, en glanzend bruin haar. Haar lippen lijken zacht en ze heeft een neuspiecing, die net niet haar gezicht minder mooi maakt. Ik begin te glimlachen.
,,Ik hoor het al, jij hebt vast zin in een avondje feest. Wat dacht je ervan om vanavond met mij mee te gaan naar een keet?"
,,Een keet? Wat is dat?" Ik voel me dom.
,,Gewoon een plek om samen te komen met vrienden. Een beetje lol maken en zo. Het zou leuk zijn als je ook komt."
Ik zie het voor me. ,,Oké, is goed."
,,Mag ik je nummer? Dan app ik je de tijden en het adres," vraagt Joy.
Ik geef mijn telefoon af en even later krijg ik hem terug. ,,We appen nog," ze geeft een knipoog, en loopt met een charmant lachje weg, haar haren meenemend door de wind. Ik kijk haar na.
Ik loop even later terug richting mama. Zij zit al aan een tafel die naast de ijssalon staat. Ik ga ernaast zitten. Ze geeft me het tweede ijsje en het blijft even stil.
Ineens gooi ik een onderwerp in. ,,Wat is er vroeger tussen jou en Mark Janssen gebeurd?"
Mama's ogen slaan neer. Ondertussen likt ze verder aan haar ijsje.
,,Mam?"
,,Dat is iets tussen mij en Mark. Ik vind niet dat jij dat hoeft te weten."
Ik zucht. ,,Dan vraag ik het hem zelf wel."
,,Succes, probeer hem eerst maar te vinden," zegt mama sarcastisch.
,,Ik wil contact met hem, aangezien jij dat ook met hem hebt op Facebook."
Mama kijkt op. ,,Hoe weet je dat?"
,,Gezien, maar ik zoek het verder zelf wel uit," glimlach ik.
Ik zie mama's blik. Dit is de echte moeder-blik waarin ze eigenlijk pissig is, maar het niet wilt laten merken. Ze kan zeggen wat ze wilt, maar als ik Mark wil zien, ga ik Mark ook zien.