Ertesi gün akşam yemeğinde Solfere daha fazla dayanamayıp sordu.
"Altren..."
"Evet hayatım?"
"Sana sormam gereken bir şey var."
Risen yemeği bırakıp tüm dikkatini Solfere'ye verdi.
"Peki, sor."
"Bana hayatındaki her şeyi anlattın değil mi? Benden sakladığın bir şey yok değil mi?"
"Aklına takılan nedir?"
"Renett."
"Yine mi aynı konu? Renett'in samimi davranmaması sorun değil. Bırak, diğerleri kadar yakın davranmazsa davranmasın. Çok büyük bir dert mi bu?"
Solfere kendisini yeterince açıklayamadığını fark edip doğruca esas merak ettiği şeyi sordu.
"Geçmişte aranızda bir şey mi yaşandı? Bir ilişkiniz mi oldu? Bu yüzden mi bana karşı bu kadar soğuk?"
Risen derin bir nefes alıp yanıtladı.
"Gerçeği mi istiyorsun? Peki, geçmişte bir ilişkimiz olmadığı için sana karşı bu kadar soğuk."
"Bana bunu neden anlatmadın?"
"İstemediğim ve yaşanmamış bir ilişki ihtimalini neden anlatayım ki?"
"Onunla her gün yan yanasınız Altren."
"Ne olmuş? Ben ona karşı bir şey hissetmiyorum ki."
"Ama o hissediyor. Dün... Bebeği öperken sana öyle bir baktı ki... Eminim o kısacık anda kucağında tuttuğu bebeği Tris'in ve Radix'in değil, senin ve kendisinin bebeği olarak düşündü."
Risen iki elini kenara açtı.
"Ne yapabilirim? Onu değil, seni seviyorum."
"Peki bu ne kadardır devam ediyor?"
"İlk tanıştığımız günden beri bana aşık."
"Yüce Redagon aşkına... Ama sen hiç..."
"Hayır. Hayır."
"Ne kadar da aptalım. Ben de... Ben de gidip kızla yakınlaşmaya çalışıyorum. Onun için tam bir cehennem olmalı. Ama öte yandan da... Ona acısam mı yoksa ondan nefret mi etsem bilemiyorum."
"Zamanla aşacağını düşünüyorum."
"Bence öyle bir ihtimal olsaydı çoktan gerçek olmuştu."
×××
Yaklaşık iki hafta sonra Bahar Sonu'nun yirmi ikisiydi. Tüm ekip ve aileler Radix'in bahçesinde yeni iki üyenin şerefine yapılan yemek için toplanmıştı. Yemek boyunca Solfere, Renett'in tavırlarını incelemişti. Dikkat etmedikçe fark edilmese de en ufak fırsatta gözleri ve gülüşü Risen'a kayıyordu. Onun adına üzülse de hayatına devam etmediği için Renett'e sinir oluyordu. Herkes bahçeye dağılmış kendi arasında sohbet ederken mutfakta Anabel'i tek başına yakaladı.
"Anabel..."
"Solfere..."
"Sana bir şey soracaktım ama bunu en doğru nasıl sorabilirim onu düşünüyordum."
"Doğruca sor."
"Renett... Onu iyi tanıyor musun?"
"Elbette. Yıllardır ben bu insanlarla birlikteyim Solfere. Her birini gayet iyi tanıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Redagon I: Kehanet (TAMAMLANDI)
FantasíaDört parçaya ayrılmış Redagon topraklarında yaşayanlar büyük bir hevesle kehanetin gerçekleşip Son Yükselen'in ortaya çıkışını beklemektedir. Bu tanrısal savaşçının önce alevi ardından da tüm doğayı kontrol ederek Redagon'u tekrar bir bütün haline g...