Kürekleri aldık, teknedeki yuvalara yerleştirdik ve nehirde katmaya başladık.
Ağır tekne git gide hızlanıyordu.
İçim gıdıklanmaya başlamıştı.
Hasan sanki eğlence parkındaymış gibi bağırmaya başladı.
Gemi daha da hızlanmaya başlayınca biz de ona eşlik ettik.
Hep beraber avazımız çıktığı kadar bağırıyorduk.
Nehir sola doğru hafif viraja girdi.
Sol tarafta olanların küreklere asılması gerekiyordu. Yani ben ve Hasan...
O gürültüde avazım çıktığı kadar bağırdım, "HASAN! KÜREKLERE ABAN, VİRAJ ALACAĞIZ!"
Hasanla ikimiz küreklere asıldık. Çok etki etmese de tekne hafif hafif dönüyordu. Sanki nehirde yumuşak ama hızlı bir drift çekiyorduk.
"ŞİMDİ HERKES KÜREKLERE ASILSIN! KENARDAN UZAKLAŞACAĞIZ!"
Hep birlikte asıldık küreklere ama belli bir düzene göre kürekleri çekmiyorduk. Düzensiz olduğu için de çok etki etmiyordu.
Rüzgar saçlarımızı uçuşturuyordu.
Tekne ufacık zıplasa dördümüzün de poposu yerden kesiliyordu.
İleride aşağıya doğru eğim artıyordu. Bu hızla gidersek tekne havada uçacaktı.
"TEKNEYİ YAVAŞLATMALIYIZ! BEN ÇEK DEDİĞİMDE AYNI ANDA GERİYE DOĞRU KÜREK ÇEKECEĞİZ. SEKRONİZE OLMALIYIZ!" diye bağırdım.
Önde Burak "Tamam!" diye bağırdı ama sesi kısık gelmişti.
"ŞİMDİ! ÇEK!" diye bağırdım.
Hep beraber kürekleri tersine çektik.
Biraz frene basmış gibi hissettirdi.
"ÇEK!"
Ufak fren daha..
"ÇEK!"
Ve rampaya vardık.
"SIKI TUTUNUN!" diye bağırıp bir elimle küreği bir elimle oturağı sıkıca tuttum.
Tekne uçuşa geçti.
Sanki şelaleden uçuyormuş gibi hissettiriyordu.
Hepimiz havalandık.
Ve "GÜM!" diye suya çakıldık.
Hasanla Burak oturakların arasına düşmüştü. Selman arkadaki oturağa geçmişti.
Ben ise en arkada olduğumdan, sırtım teknenin kıçına yapışmıştı.
Tekne hiç hız kaybetmeden kaymaya devam ediyordu.
Eğim arttığı için daha da hızlandık.
Teklikeli...
Bu kadar hız teklikeliydi.
En ufak rampada tekneden dışarıya uçabilirdik.
"HERKES OTURAKLARIN ALTINA GEÇSİN! SIKI TUTUNUN!" diye bağırdım.
Diğerleri küreklerini bırakmıştı.
Küreksiz kalırsak sıkıntı olurdu.
Küreğimi çektim.
Onu da oturağın altına soltum
Peşinden ben de aşağıya kaydım.
Dördümüz de yatağın altına saklanan küçük çocuklar gibiydik.
Herkes bağırıyordu.
ÇAT! diye bir ses çıktı ve sertçe sarsıldık. Ama tekne durmamıştı. Hâlâ inişe devam ediyordu.
Dizüstü çökmüştüm.
Bir elimle kafamı korurken bir elimle de tekneye tutunuyordum.
Altta biraz su birikmeye başlamıştı.
Böyle mi ölecektik?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
20'lik Zar (S.FİNALİ)
FantasyBirlikte "Role Play" adı verilen fantastik kutu oyunu oynayan 4 arkadaş oynadıkları evrenin içerisinde bulur kendilerini. Senaryoyu bitirip gerçek dünyalarına geri dönebilecekler mi? Yoksa uyum sağlayıp keyiflerine mi bakacaklar. Ya da başarısız olu...
