Opowieści z dna szafy

Kto pokonuje szkolne demony

Bobrkowy ojciec Mateusz jedzie na swoim wiernym rumaku. Przez doliny i rzeki dzielnie walczy z demonami grzechu i nawraca młodzież. Po przejechaniu niezwykle długiej drogi  200 metrów, dociera do szkoły. Rozpoczyna swoją walkę ze zdemoralizowanymi uczniami, aby chronić ich przed piekielnymi czeluściami. Nadchodzi era największej nieczystości i zła, czyli lekcja z ósmą klasą.  Świadomość zajęć z nimi odbiera wszelką chęć przeżywania poniedziałku, który i tak jest do kitu. Zadzwonił dzwon piekielny i zaczęła się tułaczka naszej bohaterki zwana też lekcją. Opętańczy krążyli wokół sali i rozsiewali zło wśród młodszych uczniów. Szepczą im miłe słówka po czym ciągną ich w najciemniejszy zakamarek szkoły. Do piwnicy! To tam znajduje się ich siedlisko, to tam przekabacają młodzież ma swoją stronę. Gdyby nie interwencja naszej bohaterki wielu by z tam tond nie powróciło. Opętańcy działają głównie o porze największej nieuwagi, na przerwie. Jednak to nie oznacza że nie pracują przed usłyszeniem dzwonu piekielnego. Wcześniej syczą, gryzą się, i przeszkadzają w prowadzeniu lekcji. Jednak nasza bohaterka jest doskonale przygotowana na takie okazje. Zawsze ma przy sobie wodę święconą i krzyż. Przy ich pomocy wypędza nieczyste demony z umysłów zdemoralizowanej młodzieży. Wystarczy polać oczy (ofiary) demona wodą swięconą i uderzyć go krzyżem w czubek głowy i prze resztę lekcji nie będzie w stanie się ruszyć. Nasza bohaterka jest skuteczniejsza niż jakikolwiek egzorcysta a jej metody działają nawet przy najcięższych przypadkach. Dzięki niej wszyscy opętańcy w szkole zostali wytępieni. A conajmniej do puki nie powrócą o nowych siłach po dniach swawoli i hulanek zwanych też weekendem. Jednak do tej pory nasza bohaterka nie ma się o co martwić. Znowu może wsiąść na swojego rumaka i powrócić zwycięsko do swojej twierdzy.