Yaramızda Kalsın Tutku

İkimizin Arasında

Sanki kafama balyoz yemiş gibiydim. Odana git mi demişti? Kekelememe engel olamadım:" eee efendim. Anlamadım." 

Yataktan doğrulup ona baktım. Onun ise yüzünde hiç bir mimik oynamıyordu.
Deniz: " Yaşandı ve bitti. Bi an kendimize hakim olamadık. Bir daha da olmayacak. Yarın ben yine patronun Deniz hanım ; sen ise çalışanım olarak hayatlarımıza devam edeceğiz."

Benim bugüne kadar kadınlara söylediklerimi, ilk defa biri bana söylüyordu.
İnanmaz gözlerle ona bakıyordum. Kalkıp yerden baksırımı alıp giydim. Tam karşısına geçip: " Biz biraz önce birlikte olduk."
Deniz'in tavırlarında hiç bir değişiklik yoktu:" Birlikte olmadık. Sadece sexti. Duygusuz, ihtiyaçtan olan."

Yaman hiç bir şey demeden yerdeki eşyalarını toparladı. Tshirtünü giyip, pantolonunu üzerine geçirdi. Deniz'e bile bakmadan odadan çıktı. Kapıyı çarptı. Kendi odasına girdiğinde delirmiş gibiydi. Yatağın üzerindeki pikeyi alıp bir hışımla odanın bi tarafına attı:" Allah kahretsin." Diye bağırdı.

Odanın pencerelerini açıp, temiz havayı içine çekti. Kıyafetlerini çıkarıp, duşta buz gibi suyun altına girdi. Duştan çıktığında saatine baktı hava aydınlanmaya başlıyordu. Yatağa uzandı. Tek kolunu kafasının altına koydu. Aklında sadece Deniz vardı. Bi de söyledikleri. -duygusuz, sadece ihtiyaçtan olan-

Güzel geçen bir gecenin ardından, böyle biteceğini hiç tahmin etmemişti. Deniz olmayı değil; Deniz Arhan olmayı tercih etmişti. " Bundan sonra nasıl istersen öyle olacak Deniz Arhan. " Diye dudaklarından döküldü.

Deniz, Yaman'ın odadan gitmesiyle, yatağa oturup, ayaklarını kendine çekerek, cenin pozisyonunda yattı. Nasıl olmuştu da bu hale gelmişti olaylar.. o da istemişti. Yaman'ın Deniz diye seslenmesiyle kendine gelmişti. Bundan sonra ne olacaktı. Yarın el ele tutuşup İstanbul'a mı dönecekti. Çok kırmıştı Yaman'ı gözlerinden anlamıştı. Hayatının en güzel gecesini yaşamıştı. Ona sarılıp uyumak varken..
Kafasını sallayıp, yaptığının iyi olduğunu düşündü. Korkuyordu. Yamanla zaten olamazlardı. Aralarında sadece tutku vardı ve birbirlerinin tenlerinde o tutkuyu hissetmişlerdi. Oldu bitti. Bi daha nasıl olsa olmayacaktı diye düşünüyordu. Ama vücudunda Yaman'ın dokunuşlarını hissediyordu. Kafasını sallayıp, düşüncelerden çıkmak istedi. Bi anlık tutkuydu, olmuş bitmişti işte.

Bundan sonra bir şey olmamış gibi davranabilecekler miydi? Yarından itibaren, tekrar Deniz Arhan olacaktı. Mesafeli, ciddi, soğuk...
Uyumak istiyordu ama, gözlerinin önüne Yaman'la yaşadıkları geldi. Şu an bile onu istiyordu. "Geçti bitti Deniz. Kendini toparla" diye içinden geçirdi. Uyumak istese de yatakta dönüp duruyordu. Saate baktığında gitmek için az bir vakitlerinin kaldığını gördü. Yatakta boş boş tavana baktı.

Yaman'ın alarmı çaldı. Telefonunu eline alıp susturdu. Zaten gözüne uyku girmemişti. Pencerenin önüne oturmuş. Sadece düşünmüştü. Deniz her ne kadar inkar etse de duygular vardı işin içinde. Yaman bunu anlayacak kadar, tecrübeliydi bu konularda. Madem öyle demişti. Öyle yapacaktı. " Bakalım bundan sonra sen patronum olarak devam edebilecek misin Deniz Arhan."

Deniz'in de Yaman'dan farkı yoktu. Gözüne uyku girmemişti. Kalkıp hazırlanmaya başladı. Bavulunu da topladıktan sonra, eline alıp odadan çıktı.

Yaman'ın odasının önünden geçerken, bi an durdu. Uyuyakalmışsa diye düşündü. Resepsiyondan aratırım diye asansöre yöneldi. Resepsiyona indiğinde koltuklarda Yaman'ı otururken gördü. Yüzünden onunda uyumadığı belliydi. Deniz makyajla kapatmaya çalışmıştı gözaltlarını.

Göz göze geldiler. Yaman yerinden kalkıp, Deniz'e doğru yürüdü:" Araba gelmiş kapıda bekliyor." Diye düz bir sesle söyleyip, bavulunu alıp kapıya doğru yürüdü. Deniz'de bavulunu alıp çıktı. Havaalanına kadar hiç bir şey konuşmamışlardı.