Bayrak

Kısa bölüm

Merhaba canım okuyucularım. Nasılsınız?

Burda bir açıklama daha yapayım. Belki kitabın çok hızlı ilerlediğini düşünüyorsunuz. Ama ben olayları fazla uzatmayı seven biri değilimdir. Bende kitap okuyorum ve bazı kitaplarda olayların fazlasıyla uzatılması beni sıkıyordu. Hatda bazen bir kaç satırı okumadan geçiyordum 😂. Sakın bu açıklamamdan o kitapları eleştirdiğimi düşünmeyin. Yazılan bütün kitaplara, yazan yazarlara saygın sonsuz. Sadece bir okuyucu olarak fikrimi belirtdim. Ve okuduğum bütün kitaplarıda severek okumuş bir okuyucum.

Önceki bölümlerde okuyucularımdan biri kitabın çok hızlı ilerlediğini belirtmişdi. Bu açıklamayı ona yapmak istedim☺️

Hadi şimdide severek yazdığım ve sizinde severek okuyacağınız bölüme geçelimm

Yazın yanlışları için şimdiden özür dilerim. Kitap sezon finaline gitdiği zaman bölümleri düzenleyeceğim

Sizleri seviyorum<3

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

&&&

Yavuz yine daha önce hiç gelmediği ve daha önce hiç görmediği eski bir evin kapısının önünde bekliyordu.

Bu rüyalar artık canını sıksada kendini alışdırmaya çalışıyordu. Bunların hepsinin rüya olduğunu kendine anlatmaya çalışıyordu. Ama içinden bir ses bu rüyaların öylesine olmadığını haykırıyordu resmen.

Bazı yerlerinin boyası soyulmuş kahverengi kapının önüne geldiğinde kapıyı çalmak için elini yumruk yapıp hafifçe kapıya vurduğunda aralanan kapıyla eli havada kaldı.

Bir süre boş gözlerle kapıya baktıkdan sonra kapıyı açarak içeriye adımladı. Kısa kolidoru aşarak aralık bir kapının önünde durdu.

Görüş açısına ilk tek kişilik bir yatakda yatan cılız bir bedene sahip, orta yaşlardaki adam girdi. Bir süre adamı izledikden sonra gözlerini sobanın yanında oturup elindeki küçük çocuk ayakkabısını yapıştırıcı yardımıyla yapıştıran kadına dikdi. Kadının yanında ise her zaman rüyalarına giren ama yüzünü asla görmediği çocuk girdi.

Yine yüzü tam olarak görünmüyordu ama Yavuz onu saçlarından tanıyordu.

Çocuk minik elleriyle sıkıca kavradığı kitabı okurken arada başını kaldırarak annesine bakıyordu.

Yavuz dikkatle çocuğu incelerken küçük çocuk başını Yavuzun olduğu tarafa çevirdi. Yüzü tam görünmediği için nereye baktığı anlaşılmıyordu ama başını kaldırarak baktığı için Yavuz tereddüt ederek arkasına baktı -belki arkasında biri var diye-.

Arkasında düz duvardan başka bir şey göremeyince çocuğun kendisine baktığını anladı.

Çocuk elindeki kitabı kapatıp kenara koydu. Ayağa kalktığında başını ilk yatakdaki bedene sonra ise tekrar Yavuza çevirdi.

Minik adımlarla Yavuza doğru ilerlediğinde Yavuz yüzünde tebessüm oluşmasına engel olamadı.

Çocuk tam karşısında durduğunda boy farkı nedeniyle başını eğerek bakmak zorunda kaldı.

"Merhaba"

Çocuğun ince sesini duyan Yavuz yüzündeki kocaman gülümsemeyle.

"Merhaba" dediğinde küçük çocuk ellerini arkada birleşdirerek yerinde biraz kıpırdandı. Yavuzun dikkatini ilk çeken şey çocuğun yüzünün biraz daha net olması oldu.  Ve netleşmeyede devam ediyordu. Yavuz aklındaki en merak etdiği soruyu sormakdan geri durmadı.