Sevdiğiniz adam cezaevine girdiği için sizi terk etseydi ne yapardınız?
Onu beklemek ister miydiniz?
Belki beklerdiniz fakat Ali beni artık sevmediği için terk etmiş ve cezaevine girmişti. O bir katildi hemde iki çocuğun babasının katili . "Sev sevd...
"Ve son sözü hep alın yazısı söyler" Sezai Karakoç
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Ona yaslanan kollarımı geri çektim. Daha da sarmak istedim onu ama yapamazdım.Bunu bile yaptığıma birazdan pişman olacaktım. Geriye çekildiğimde kolları beni bırakmak istemez gibi bedenimde kaldı ama sonra mecburen geri çekti. "Kokun hiç değişmemiş" dedi derin bir nefes vererek .Onun da kokusu hiç değişmemişti.
Sessiz kaldım. Ne diyebilirdim ki bu söylediğine?. Bir tepki vermediğimi görünce hayal kırıklığına uğramış bir ifadeye büründü. Şimdiden sarıldığıma pişman olmuştum, sarıldığım için ümitlenmiş olabilirdi. "Eski yılların hatırına sarıldım yanlış anlama sakın" dedim kendimi ifade ederek. "Biliyorum" dedi nefesi yüzüme çarparken buna inanmıyormuş gibi.
"Benim yüzümden hemen gitmene gerek yok aileni özlemişsindir". Az önce git diye yalvaran kadın şimdi de insafa gelmişti.
"Kendini suçlu hissetme, benim gitmem gerekiyordu zaten hatta hiç gelmemem" Yanaklarım hala nemliydi hatta elimde olmadan kısık sesle iç çekiyordum. Beni iyi tanıdığından hemen kendimi suçladığımı vicdan yaptığımı anlamıştı. "Sarılmamıza izin verdiğin için..." hissettiğim pişmanlıkla az önceki anı hatırlamak istemediğimden söze atıldım "Dediğim gibi eski yılların hatırınaydı".
"Tamam öyle olsun"
Kaldık öylece, ikimiz de birimizin gitmesini bekliyor gibi. Ben oldum giden taraf "Gideyim ben" diye açıklama ihtiyacı hissettim. Başını olumlu anlamda salladı. İkimiz da zaten mahalleye gidiyorduk sadece ben önde o arkamdan geliyordu.
Tamirhanenin önünden geçtiğimizde oraya gider sandım ama gitmedi. Ağladığım için başım ağrımaya başlamıştı bir an önce eve gidip dinlenmek ve ertesi günlerde kalan hayatıma devam etmek istiyordum. Sıkıntıların, kavga gürültünün olmadığını hayatıma.
"Amca!" diye bir ses doldurdu tüm mahalleyi. Karşıdan gelenler Gül abla ve kızı Masaldı. Masal küçücük bedeni ve altına giydiği tütü eteği ile annesinin elini bırakır bırakmaz Ali'ye koştu. "Çok özledim seni neredeydin?" dedi yarım yamalak konuşabildiği kadar. Ses tonu öyle tatlıydı ki karşı koymak elde değildi. Gül abla bana bakınca bende durmak zorunda kaldım.
"Ayşin iyi misin birtanem" dedi hiç değişmeyen tavrıyla "Kaynanamla Teyzen atışmış Kemal dedi" üzgün bir hali vardı "İyiyim Gül abla sinirlerim bozuldu biraz" Gül abla destek verircesine kolumu okşadı. Ali'nin benim yüzümden gideceğini bilse belki de sevmezdi artık beni.
