7. Bölüm "İltimas"

3.6K 103 46
                                    

7. Bölüm "İltimas"

""Ben seni uzaklarda, ben seni tuzaklarda, ben seni yasaklarda sevdim"

""Ben seni uzaklarda, ben seni tuzaklarda, ben seni yasaklarda sevdim"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🌙

"Ben öldürmedim"

Şuan onun dizlerinde dünyanın bir kaç saniyeliğe durduğu yerdeydim. Sağ gözünden akan yaş her şeyi özetliyordu. En acısı da içimde ki hissin gerçek olduğuydu. Biz olmayan bir şeyin içinde kaybolup dört yıl birbirimizi bulamamıştık. Ali suçsuzdu.

"Ali..." Ne diyeceğimi bilemedim. Hıçkırarak ağlamak istedim. Ona çare olayım istedim. O dört yılda suçsuz yere ne yaşadıysa, hepsini almak istedim. "Ali sen suçsuz yere...". Olmadı. Devamı gelmedi. Elim şaşkınlıkla ağzımı kapattı. Şurada hıçkıra hıçkıra ağlamıyorsam o ağlıyor diyeydi. Elim onun yüzüne değdi göz yaşlarını silmek için. Eli yüzüme değdi göz yaşlarımı silmek için. Yaşlarını silen elimin avuç içini öptü.

" Ben hiç seni bırakmak istemedim bir tanem". Yaşlar aktı bir bir durmadan gözlerinde. Elim yüzünde kaldı. "Çok seviyorum seni Ayşin. Sen olmasaydın, senin varlığın olmasaydı ben içeride yaşayamazdım. Sen beni affetmeseydin ben ne yapardım Ayşin?".

"Bende seni çok seviyorum. Her şeyden herkesten çok seviyorum sevgilim". Birbirimizin bize olan aşkına sığındık. Sormak istiyordum, her şeyi bilmek istiyordum ama cevaplardan korkuyordum.

Ve Ali iyi değildi . Ona iyi gelmem gerekiyordu. Sözlerim biter bitmez dudaklarını ısırıp yüzüme mutlulukla baktı. "Senden tekrardan bunu duydum ya. Ölsem de en rahat uykumu uyurum". Alnıma bir öpücük bıraktı. Yaş akan yanağını öptüm. Dudaklarım ıslandı, tekrar tekrar öptüm.

İki elim yanağındaydı. Alnını alnıma yasladı. "Ali sen iyi misin sevgilim. Gerçekten soruyorum sen iyi misin?". Gözlerinde iyi olmadığını görüyordum. Dört yıl önce göremediğim şeyleri görüyordum. "İyi değilim" dedi zor bir şeyi itiraf eder gibi "Hayatımda iyi giden tek şeysin sen". Alnımız birbirine yaslıyken dudaklarımız birbirine dokundu "Affettin mi beni Ay yüzlüm?".

"Aşkım" diyebildim ağlamamı tutamayarak "Biz boş yere mi yıllardır birbirimize hasret kaldık?". Sesim kısık çıkmıştı. Ali'nin daha fazla ağlamamak için dişlerini sıktığını ellerimde hissediyordum. "Sen suçsuz yere dört yıl o dört duvar arasında nasıl kaldın Ali?"

Ellerim yüzünden indi " Sen öldürmediysen nasıl oldu bu olay?". Dayanamıyordum, bilmek istiyordum.

"Bu gece bir şey sorma Ayşin bana. Evimize gidelim. Sen beni koynunda uyut. Uyutur musun Ay yüzlüm?. Yemin ederim her şeyden çok ihtiyacım var senin kokuna".

Yalancı Mevsim | Final Oldu|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin