Sevdiğiniz adam cezaevine girdiği için sizi terk etseydi ne yapardınız?
Onu beklemek ister miydiniz?
Belki beklerdiniz fakat Ali beni artık sevmediği için terk etmiş ve cezaevine girmişti. O bir katildi hemde iki çocuğun babasının katili . "Sev sevd...
"Ben sana hep üşüyordum. Çünkü kıştım, nakıştım, bakıştım... İnkâr etmiyorum da bunu Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım. Ve lütfen inkâr etme, Sana en çok ben yakıştım" Özdemir Asaf
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen💘
🌙
Göz kapaklarıma çöken ağırlık kirpiklerimi bile taşıyamayacak gibiydi. Yine de gözlerimi açtım, etraf bulanıktı. Elimi tutan bir başka el vardı, yanılmıyorsam o sıcak hissiyat elimin üzerindeki dudaklarıydı. Bir şeyler fısıldıyordu hızlıca, kelimeleri tam seçemiyordum ama dua ediyordu. Görüntüm tam net olmamakla birlikte hafifçe açıldığında kuruyan dudaklarımdan ilk çıkan kelime "Bebeğim" oldu.
Almışlar mıydı onu benden?
"Ayşin" diye karşılık verdi elimi tutan ses. Öyle bir haldeydim ki kendimden başka kimseyi tanımıyordum sanki. Göz kapaklarımı biraz daha zorladığımda görüntüm netleşince gördüm elimi tutanın Ali olduğunu. Yüzü gözü ter içinde, yer yer siyaha bulanmıştı.
Odada bizden harici olan kişi bedenimde bir şeyler yaparken ikinci kez "Bebeğim" dedim. Duymak istediğim tek şey bebeğimin benden alınmamış olduğuydu, o kadar korktum ki bana verilecek olan cevaptan henüz cevabı duymadan gözümdeki yaş yavaşça yanaklarımdan yastığa aktı. "İyi olacak bebeğimiz. Söz veriyorum asla yalnız bırakmayacağım seni" dedi Ali elimi dudaklarına bastırırken "Birazdan bebeğimizi kucağımıza alacağız Ay yüzlüm, ikiniz de çok iyi olacaksınız".
Asla rahatlatmadı beni bu cümleler. Ters giden bir şeyler vardı sanki, neden bayılmıştım? Neden sanki bebeğim tehlikede gibi hissediyordum. "Ali..." Eğer bu gece ben yalnız kalmasaydım ve o lanet telefonu unutmasaydım belki de bunların hiçbiri olmayacaktı. Ve o yangın.... İçimizi yakan o yangın bir gecede bizi mahvetmişti. "Yorma kendini birtanem birazdan her şey geçecek söz veriyorum" Sesi telaşlıydı ve yanlış görmüyorsan gözleri yaşlıydı.
"Ali eğer bebeğimize bir şey olursa seni asla affetmem"
Göz kapaklarıma ağır gelen kirpiklerimi daha fazla taşıyamayıp gözlerimi kapattım.
Ali'den
2 saat önce
Mahalleye arabamla girmeden önce hızlıca yengemi arayıp Ayşin'in yanına gitmesini söyledim. Ayşin korkmasın diye söylememiştim ama tamirhanenin yüzde sekseninin yanmış durumdaydı. Aklım Ayşini yalnız bıraktığım için evdeydi yengem bir an önce yanına gidip beni arasın istiyordum. Arabadan indiğimde etrafta oluşan kalabalığı yok sayıp herkes gibi yangının olduğu yerin önünde durdum.
