1.Bölüm "Geri Dönüş""Elin, yüzün, havan bıraktığım gibi mi?
Korkunç özlemişim seni"
Ahmet Arif🌙
Elimde duran ruju dudaklarıma güzelce sürdükten sonra masamın üzerine bıraktım. Karşımda duran aynada kendime baktığımda gördüğüm ilk şey kimsesiz bir kız çocuğuydu. Daha derinden baktığımdaysa kimsesiz ama kimselerin sevdiği bir kız çocuğuydu. Ama asıl aynada ki görüntüm aşkla iyileşmiş ve yeşermiş bir kadındı.
Kendimi inceledim. Alt dudağım üst dudağıma göre daha dolgundu, rengi çok pembe değildi genelde hep ruj sürerdim ya da renkli nemlendirici kullanırdım. Burnum yüzüme orantılı küçüktü belli belirsiz bir kemiği vardı, çok takmıyordum. Gözlerim büyük ve koyu kahverengiydi, yanağımda kendini belli eden kahverengi bir ben vardı. Koyu kahve saçlarımı genelde göğsüme kadar uzatırdım fazlasından rahatsız oluyordum.
Kendime bakarken gözüm aynanın kenarına sıkıştırılmış vesikalığa kaydı. Annemin fotoğrafıydı. Annem yıllar önce ben küçükken ölmüştü. İşin aslı öldürülmüştü. Bir adama aşık olmuştu ve onun uğruna savaşıp kendi kendini bataklığa batırmıştı.
Sesi çok güzeldi, hayalleri vardı. Şarkıcı olacaktı. Hayalleri onu pavyonda şarkı söylemeye sürüklemişti. Bunu da sevdiği adam için yapmıştı. Sonra o sevdiği adam onun celladı olmuş ve onu tek kurşunla kalbinden vurmuştu
Babam annemi tek kurşunla ona ait olan kalbinden vurmuştu. Teyzem almış beni okuttu büyüttü bu yaşa getirdi. 20 yaşıma kadar bu hikayeyi dinleyerek büyümüştüm. Teyzemde kalan tek vesikalığı her zaman bu aynanın köşesindeydi. Bende aynaya çok baktığım için annemi hep gördüğüm yere koymuştum.
Teyzemle 1 yıl önce bir mahalleye taşınmıştık. Ben küçükken Teyzemi hep terzi sanardım çünkü hep işe giderken çok şık giyinirdi, nedenini sorduğumda da müşteriler diktiğim kıyafetleri üzerimde görsün ki daha çok almak istesinler derdi. Çok sonradan anlamıştım bir gazinoda şarkı söylediğini. Hala daha söylüyordu.
Kaç kere o işten çıkmasını, sonunun annem gibi olacağını söylemiştim ama kabul etmemişti. Ben böyle geldim böyle giderim demişti. Kabul etmiş kendi yolumu seçip ,üniversiteyi kazanmıştım. Teyzemle okuluma yakın diye bu mahalleye taşınmıştık. Tabi burası önceden oturduğumuz semtten farklıydı.
Burası aileydi. Burası dostluktu, en önemlisi burası Aşktı. Ben bunların hepsini bu mahallede tatmıştım. Herkes birbiriyle yakındı. Dışarıdan gelmeme rağmen buraya alışmıştım. Burada dostluk edinmiş burada ilk kez aşık olmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalancı Mevsim | Final Oldu|
Roman pour AdolescentsSevdiğiniz adam cezaevine girdiği için sizi terk etseydi ne yapardınız? Onu beklemek ister miydiniz? Belki beklerdiniz fakat Ali beni artık sevmediği için terk etmiş ve cezaevine girmişti. O bir katildi hemde iki çocuğun babasının katili . "Sev sevd...