Dahlia : Yoonmin ✔️

𝙃𝙞𝙜𝙝 𝙚𝙣𝙤𝙪𝙜𝙝.

yazariniz cok aktif gordunuz mu sekerli pirasalarim🤟🤟

medyaya sarki bulurken zorlaniyorum bir tik cunku aradigim melodiyi iceren sarki bulsam da turkce ceviriyi tutturamiyorum

İyi okumalar^~^

..

YOONGI

"Bizimle kalmaya devam et? Bir rehine olarak değil de, o evde sevilen birisi olarak kal."

Duyduğum kelimeler ile ilk başta şoka girdiğimi hissediyordum. Neden bana böyle bir teklif yapıyordu ki? Gerçi bir bakımdan şu an bir evim yoktu. Arkadaşlarımda kalabilirdim. Yine de orda da güzel insanlar vardı ve arkadaşlarıma yük olmak istemiyordum. Kimseye yük olmak istemiyordum. Bu yüzden, kendime ev bulana kadar birisinde kalmam şarttı.

"Ben- Bilemedim ki."

Gergince ensemi kaşıdıktan sonra bakışlarımı arkada kalan üçlüye çıkarmıştım. Hoseok, benim ona baktığımı görünce elleri ile kalp yaparak etrafında dönmüş ve bana göz kırpmıştı. Bu hareketleri de, benim gülmeme sebep olmuştu. Benim gülüşümle Jimin de o tarafa dönmüş ve gözlerini devirerek tekrar bana bakmıştı.

"Cevap verecek misin?"

"Beni korkutuyorsunuz, bazılarınız..."

"İnsan yemiyoruz."

"Ama öldürüyorsunuz!"

"Öldüreceğimiz kişi sen olmadığın için sorun yok."

"Ama bir zamanlar o ihtimalim vardı."

"Yoongi!"

"Tamam, tamam."

Jimin'in en son sabrı tükenmiş bağırışı ile sessizleşmiş, yerde hâlâ kendisine gelmeye çalışan ev sahibine bakmıştım. Jimin, nasıl yumruk attıysa adam hâlâ daha kendine gelmeye çalışıyordu. Adamdan bakışlarımı çekmemle, birkaç hafta orada kalırsam en fazla ne olabilir ki diye düşünüyordum. Hem orada rehin olarak kalmayacağım için muhtemelen daha rahat olacaktım.

Jimin, kollarını bağlamış benden bir cevap beklerken, arka tarafta beni yanlarına almak için şekilden şekile giren üçlüye kıkırdamamaya çalışmıştım. Pekala, belki o kadar da kötü bir şey olmazdı. Hem zaten altı üstü birkaç hafta kalacaktım.

En sonunda Jimin'i başımla onaylamış ve omuzlarımı çökerterek başımı sallamıştım.

"Tamam o zaman...Yük olmam değil mi?"

Cümlemi tamamlamamdan sonra Jimin'in kaşları çatılır gibi olmuş ama sonrasında kahkaha atmaya başlamıştı. Biraz garip bir gülüştü. Tamam, böyle birisinin haddinden fazla zengin olduğu kesindi ama yine de yük falan olmak istemiyordum.

"Yük olacak olsan seni burada bırakır şu hâlâ kendine gelememiş bunağa da yumruk atmazdım."

Onu tekrar başımla onaylamamdan sonra, Jimin adamı ensesinden tuttuğu gibi ayağa kaldırmıştı. Sert bakışları adam gezinirken, cebinden çıkardığı bir deste parayı adamın cebine atmış, ondan sonra da diğerlerine doğru adamı sertçe iktirmişti. Taehyung, adamı yakaladıktan sonra ne yapması gerektiğini anlamış gibi adamı arabanın içerisine iteklemişti.

Sanırım o adam ölecekti.

Bu adam hakkında söylenenler pekte güzel değildi. İnsanlar sürekli onun hakkında dedikodular çıkarıyordu ve duyduğuma göre adama açılmış üç adet dava vardı. Yani biraz hayatım kurtulmuş gibiydi.

"İçeri girelim, seni eşyalarını topla."

Jimin, birkaç saniye duraksadıktan sonra, konuşmasına devam etmişti.