WITH EYES TO THINK (Completed)

CHAPTER 11: BIRTHDAY BLAST (Her Thing)

CHAPTER 11

YUNA AYANNE

I WAS STILL staring at the two women who were walking on the street. They were trembling and crying.

I keenly looked at the surroundings, though hindi ako nagpapahalata. I just pretended that something's wrong with my car, then slowly drove.

Maybe they were watched by someone holding a sniper from afar, or worst there is a bomb on them that once they move na hindi nakaayon sa plano ay papuputukin ng manipulator ito.

Maybe yes.

Nasa park na ako ngayon. Tumingala ako sa mga bintana at rooftop ng mga gusaling nakapaligid sa amin upang siguraduhin kung may nagmamasid sa kanila mula sa malayo. Pero wala akong nakitang kahina-hinala.

I gazed around and there I saw three suspicious people-two guys and one lady. The first guy was busy reading his newspaper, he is sitting on a side seats. Panay ang tingin niya sa dalawang babae. The next guy is wearing a black shade. Nakatayo lang siya sa gilid pero kahit hindi nakaharap ang kaniyang mukha kung saan mismo naglalakad ang dalawang babae ay nakikita ko sa kaniyang mga mata na nakatitig rin ang mga ito sa kanila. Maaraw dito kaya kahit papaano ay nakikita ko pa rin ang bawat galaw ng kaniyang mga mata. The last one was pushing a baby cart. Halatang hindi tunay na baby ang nasa loob nito dahil napaka-careless ng bawat pagtulak niya dito. And just like the previous two, her eyes were busy looking on those two girls.

Confirmed. Something's going on here. Pero ang tanong, meron pa bang ibang nakabantay sa kanila?

I immediately think deeply. Lalapitan ko ba ang dalawang babae at tingnan kung may iba ba akong maaagaw na atensyon maliban sa tatlong 'yon?

Pwede, but it's too risky.

Pero wala ng ibang choice para malaman kung may iba pang nagbabantay sa kanila. I exhaled, and calm myself saka bumaba mula sa sasakyan at naglakad patungo sa dalawang bata. Binilisan ko ang aking paglalakad hanggang sa parang nag-jogging na ako. I tried to act like nothing's happen to keep them far from suspicioning. Sinagi ko ang isang bata nang malakas upang mahulog ang bag na hawak nila. At nagtagumpay naman ako---nahulog ang bag na dala nila pero hindi ito gumawa ng tunog na inaasahan kong marinig. Para itong nahulog na isang kilo ng bigas.

Nanginginig at gulat na yumuko silang dalawa para pulutin ang itim na bag. Doon ko nakita ang magkaterno nilang sinturon. I apologized to them and I just pretended that it's no big deal.

Now everything makes sense.

Pagkatapos kong magawa ang unang hakbang ay bumalik na ako sa sasakyan. Kinuha ko ang mini-camera sa bubong ng sasakyan ko. I then pressed something on my wrist watch at lumabas ang parisukat na hologram. This is my hologram wrist watch, and I called it 'Cabinet'.

Pinanood ko ang nangyari kanina using my Cabinet. Yup, I recorded it.

Nakita ko sa hologram recording na naglalakad ako papalapit sa dalawang bata at sinagi ko sila. Sa pagkahulog ng itim na bag ay doon ko tinititigan ang reaksiyon ng mga taong nasa paligid; Tumayo bigla 'yong taong nagbabasa ng newspaper kanina at napatingin sa gawi namin. Napalingon din bigla 'yong guy na nakasuot ng shade at natumba patakilid ang baby cart na tulak-tulak ng babae kanina. Ang mga mukha nila ay parang nababahala.

So, tama nga ang hinala ko na binabantayan nila ang dalawang batang iyon. Pero bukod sa kanilang tatlo, may isa pang naka-agaw pansin. Isang matandang lalake na may hawak-hawak na phone mula sa malayo. Ang mini camera na ginamit ko ay 360-degree capacity kaya kitang-kita ang lahat ng nakapalibot dito. That phone might be the button to activate that bomb on their belts.