Balkondan Gelen Mucize (DÜZENLENİYOR)

1.BÖLÜM:Balkon Kapısı

D&D

**************************

Günlerden salı... Hayır dur çarşamba mıydı... Hangi gündeyiz?

Gözlerimi açtığımda ciddi ciddi hangi günde olduğumuzu bilmediğimi farkettim. Yaz ayı... Ağustosun 12 si... Yatağımın kenarındaki komidinden telefonuma baktım ve küçük bi kahkaha attım. Günlerden cumaymış. Gerçekten hafıza problemlerim var. Okul olmayınca ciddi ciddi unutuyor insan günleri ve zaman kavramını...

1. Kat Dublex bir ev. Orta halli bi aileyiz. Annem ve babam üst katta ben ve ablamsa alt katta yatıyoruz, annemle babam genelde üst katta takılırlar çünkü televizyon odası da orda...

Ablam... Ablam 3 sene önce evden gitti. Üniversitesi için Bursa'ya gitti. Biz mi... Biz istanbulda yaşıyoruz. Aşağı kat son 3 yıldır tamamen benim oldu, arada odamın balkonundan atlayıp evden kaçıyorum. Nereye gidiyorum diye sorarsanız.... 1 sokak ötedeki parka gidiyorum. Bazen ordan sahile iniyorum, kulağımda kulaklık sakince deniz manzarasını seyrediyorum.

19 yaşındayım. yemediğim kazık kalmadı. Ilkokuldan beri tek bi arkadaşım var, o da Ada... Başka bir arkadaşa gerek duymadım ama etrafimdaki insanlar benimle arkadaş olmak istedi. Oldum sevdim güvendim ve kazık yedim. Hiç saymadım ama bu durumu çok fazla yaşadım. Ortaokul 8.sınıftayken bir sevgilim olmuştu. Ergenliğe yeni girdiğimden önüme gelen ilk çocukla sevgili oldum gibi bir şeydi, beni cok sevdiğini söylerdi, o yaşta evlenme planları yapardık, çocukluk işte...

2 hafta falan sürdü. Ben bayağı seviyordum. Bi kerecik el ele tutuşmuştuk sadece onda da çok utandım 5 saniye sonra elimi geri çektim. Sonra beni sarışın güzel bi kızla aldattı, aldattı deyince komik geliyor şimdi. O sarışın kız benim okuldaki en iyi arkadaşımdı, Beste... çok güzel bi kızdı ama saçı orijinal sarı değil tabi baya bakımlı bi kızdı, onun yanında çok erkeksi kalıyordum. O ikisini saçma sapan bi şekilde sarılıp birbirlerine aşk ititafı ettiklerini gördüğümde ne hissettim biliyor musunuz? 2 saniyelik bi hayal kırıklığı... Bu kadar. Sonra yanlarına gittim ikisine "siz birlikte misiniz" diye sordum ve cevabını almadan arkamı dönüp gittim. 2 saniyelik bi hayal kırıklığından sonra bi damla gözyaşı bile dökmedim. Yahu sen ergensin en yakın arkadaşın sevgilinle seni aldatmış insan bi ağlamaz mı, şaşırmaz mı?. Hayır konu bensem şaşırmam, ağlamam, üzülmem, kafaya takmam... bunu istesem de yapamıyorum olmuyor... Umursamazlığım her zaman üzüntülerimin onune geçti.

10-11 yaşlarında bi araba çarpmıştı, kafam kanamıştı ve bacağım kırılmıştı, sadece birkaç damla gözyaşı döktüğümü hatırlıyorum acıdan. Ama bağırmadım şaşırmadım, bana çarpan adam bana özürler yağdırırken "sorun değil abi olur öyle şeyler" dediğimi hatırlıyorum. Aşık olamıyorum... Benim duygularımda bi sıkıntı var. Annem bunun hormonlarla alakalı olduğunu düşünüp 15 yaşında beni doktora götürmüştü, psikiyatriste bile... Ama bir şey çıkmadı. Zaten biliyordum. Sorun tamamen bendim... Tamamen ben... Etrafımda beni şaşırtan heyecanlandıran kimse yoktu...

Bunları neden anlatıyorum diye sorarsanız, yaşadığımız nadir olaylarda verdiğimiz tepkiler tamamen gerçektir ve bizim karakterimizi gösterir, benim de karakterim de bu şekilde..

Bu yüzden hep hayatımı sorguluyorum, yediğim kazıklar, iftiralar, çirkin sözler... Ada ile aynı okulda olsak böyle olmazdı belki, beni korurdu... Ilkokuldan sonra ikimiz de farklı okullarda okuduk ne kadar yalvarsam da olmadı lise sınavına hiç çalışmadığımdan o nitelikli okula gitti, bense aptal bi anadolu lisesine...

Ama yine de ayda bir yüzyüze görüşüyoruz çoğunlukla telefondan. Adanın çok sevgilisi oldu, benim aksine çok çabuk aşık olan birisi... Omzumda az ağlamadı değil. Kısacası benim hayatım bu, sıradan sıkıcı ve anlamsız... Yakında 20 yaşına gireceğim. Son zamanlarda havalar çok sıcakladı. Balkonlar, camlar her yer açık ona rağmen sıcaktan duramıyordum. Yaz ayının iki güzel yani var; okulun olmaması ve deniz... Üniversite sınavına lisedeki tembelliğimden sonra bayağı çalıştım. Boğaziçi Üniversitesini kazandım. Adayla aynı üniversiteyi kazandık. 1.senemiz bitti ve şimdi yazdayız. Kendimle gurur duyduğum tek an tercihlerin açıklandığı andı.