Balkondan Gelen Mucize (DÜZENLENİYOR)

12.BÖLÜM:An...

"Biz arkadaş değiliz Aptal Kız.."

"Hadi anlat artık!"
Diye söylendim demire..

Fazla düşünceliydi... Dalıp dalıp gidiyordu ve cümleye bi türlü başlayamıyordu...

"Baban..." diye başladı söze.. Derin bir nefes aldı.

"Babanın uzun zamandır Receple tanıştığına ve görüştüğüne dair ipuçları bulduk..."

Durdu.. Zar zor konuşuyordu.

"Ee sonra.." Dedim sabırsızlıkla.

"Recebin gizli bir şekilde organ kaçakçılığı yaptığını söylemiştim değil mi?"

Düşündüğüm şey olmasın ne olur...

"Peki bunun babamla ne alakası var?" Dedim babamın masumluğunu kanıtlamak ister gibi...

"Baban işinde nasıldır Defne? Bilinen tanınan biri mi?"

"Yani tam bilmiyorum. İşini iyi yapar, birkaç kez işini iyi yaptığı için şehir dışına toplantılara çağrıldığı bile olmuştur...Demir... ne buldun?"

"Tam bir şey bulmuş sayılmam. Sadece şüpheleniyorum."

"Neyden..."

Sabırsızdım. Bi an önce bu şüphelerin gitmesini istiyordum.

"Recebin babanın doktorluğunu kullanarak organ nakli için...."
Devam edemedi.

"Ne?" Dedim şaşkınlıkla.

"Baban kız çocuklarından sağlıklı olanlara yapılan şeyi... yapıyor olabilir."

Ağzım açık demirin dediklerini dinliyordum... Beni rahatlatmak ister gibi devam etti..

"Ama sadece bi tahmin...Defne Recep iş yaptığı insanları sürekli saklar ve kontrol eder... Babanı sürekli takip etmiş ve işini çok gizli yapmış, 1 2 defa kamera kayıtlarında görüntülenmişler, ve bunu gören güvenlik bir saat içinde trafik kazasında hayatını kaybetmiş... Sence bu tesadüf olabilir mi?"

"Hayır..." Dedim sessizce..

"Senin evine neden girdim. Kimi aradım. Recep bu aileye neden bu kadar özen gösteriyor. Bu ev... bu aile.. neden Bu kadar özenle saklanıyor. Ve Recep... Seni neden tanımıyor..."

"Belki tanımamış gibi yapmıştır." Dedim umarsızca..

"Sanmam. O aşağılığı tanıyorum. Seni tanısaydı bunu bir şekilde belli ederdi.."

"Şirketteyken... Bana pis bir şekilde göz kırpmıştı..." Dedim o anı hatırlamanın verdiği gerginlikle..

"O yüzden değildir..."

"Nedendir peki..."

"Seni gördüğü ilk andan beri... zaten aramızda bir şey olduğunu düşünüyor..."

Ben daha bir şey söylemeden lafına devam etti.

"Hani 2 haftadır ne yaptığımı merak ediyordun... Hâlâ merak ediyor musun?"

"Evet!" Dedim heyecanla..
Gülümsedi. Ve sonra ciddiyetle;

"Seni araştırdım... Aileni... Ve Recebi.. Bu aile kimdir nedir... Annen Zülal Sargın... Baban Erdal
Sargın.. Ablan Sedef Sargın... Hepsini araştırdım.... Annenle ilgili bir şey bulamadım. Ablanla da, ama babanla ilgili bunlar var. Birkaç telefon görüşmesi... Ve şüpheli ölümler... Recebin adamlarından birkaçı çatışmada ölmüş ama aslında öldüren Recepmiş. Bir insan kendi adamını niye öldürür sence defne?"