İkili hayat yaşayan ve görev icabı, 19 yaşındaki bır kızın evine hırsız olarak giren 25 yaşında bir adam.
En fazla ne olabilirdi ki? Arkadaş mı?Yoldaş mı? Aşk mı? Gerilim mi? Cinayet mi?
Hem nefretin hem de sevginin birleşimiydi...Arkana bakmadan d...
Acı nedir? Sevgi görmemekbüyük bi acı mıdır? Yoksa sürekli olarak gördüğün sevginin kaynağının birden sonsuza kadar gitmesi mi? Demir miydi acısını gizleyen? Yoksa ben mi? Ben acı çektiğimi ve durumumun kötüolduğunudüşünürken, Demir ne durumdaydı peki? O acı çekiyor muydu? Başınıyastığakoyduğundaözlemçekiyor muydu? Bir insan acısını saklayabilir mi? Kanımı donduran olayı bizzat kendisi yaşamışken... Nasıl olur da hala yaşam mücadelesi verebilir ki? Soğukkanlılığını nasıl koruyabilir? O pisliğin yüzüne nasıl bakabilir? Nasıl sevebilir beni? Nasıl gülebilir? Yoksa hepsi sahte miydi? Demir ne yaşıyorduiçinde?
"Benim sevdiğim adam, kaçtürlü kabuslarla baş ediyordu tek başına?"
~Defne Sargın
"Kabuslarımdan koruyorum seni, sevgisizliğimden,mutsuzluğumdan ve korkularımdan... Çok küçüksün Defne'm... Acılarıma ortak olamayacak kadar narin ve masumsun...Sen bilmediklerinle özgür kal sevgilim..Seni seviyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Peki nereye gideceğiz?" Diye sordum bavulumu hazırlarken.
Ses çıkmadı, arkamı döndüğümde koltukta sessizce kucağındaki mirayı seven Demir'i gördüm. Bütün dikkatimi ona verdiğimde, onun bütün dikkati kedimdeydi. Nazikçe başını seviyor, boynunu kaşıyor. Mira ise Demir'e inanılmaz bir güvenle sürtünüyordu. Arada oyun oynamak için başını okşayan parmağını yakalamaya çalıştığında Demir miraya ayak uydurarak onu eğlendiriyordu. En son bakışımı farketti. Tebessüm ederek baktı;
"Maldivler mi? Yok artık. Orası çok uzak. Türkiye içerisinde bir yere ya da şehir dışına falan gideriz sanmıştım."
"Türkiye olmaz." Dedi kucağındaki kedime bakarken. "Yurt dışına gideceğiz. Kimsenin bizi bulamayacağı bir yere."
İçim içimi yiyordu. Bu Demir'i sıkıntıya sürükleyebilirdi. "Demir, bu tatili hayatımda hiçbir şeyi istemediğim kadar istiyorum. Ama...Gitmesek mi? Böyle bir durumda işlerin aksayacak. Recep'i takip edemeyeceğiz. Bu boşluktan faydalanabilir." Derin bir nefes verdim. "İptal edelim."
Gözleri gözlerimi buldu; "Etmeyeceğiz."
Kısa ve netti.
"Benim icin endişelenmeyi bırak artık, o görev bana ait." Diye devam ettirdi.
