25

30 7 2
                                    

Ateş ve Yunus gittikten sonra;

Kızlar oradan oraya koşuyorlardı. Kesin talimat vardı. Dışarı çıkmak yasaktı. Onlar için fark etmezdi ama. Evin içi de eğlence doluydu.
Ayperi, ablasının telefonunu almış kaçıyordu. Alaca ise küçük kızı kovalamakla meşguldü.

Daha demin film izliyorlardı. Ama sonra Alaca ile Kaya mesajlaşmaya başlamışlardı. Yunus izin vermişti olayları üstün körü anlatmasına. Ama konuşma zamanla öznelleşmişti.
Şimdi ise küçük kız ikisinin mesajlarını okumak için koşuyordu. Ama koşarken de bir türlü okuyamıyordu.

İlk gördüğü odanın kapısını açtı. Ama açması ile telefon elinden kayıp gitti. Kapıyı açması ile gülüşü soldu. Onun odasıydı burası... Burası prensesin odasıydı...
Alaca da gülerek odaya girmişti. Ama onunda gülüşü solmuştu. Kardeşinin hemen arkasında yerini aldı.

"Sarışın..."

Sarışın, onu duymuyordu ama. Adımlarını tek kapağı açık olan dolaba yönlendirdi. O elbiseye baktı. Bembeyaz elbise kana bulanmıştı. Annesinin kanına...
Tekrardan anılar istila etti beynini.
Her yeri kana bulanmış bir kadın belirdi gözünün önünde. Sonra o kanı durdurmak için küçük elleri ile baskı uygulamaya çalışan bir kız.

Kadının soğuk eli kızın yanağını buldu. Kızı buradaydı. Ayperi'si yanındaydı. Kızının yanında ölmemek için direnmeye çalıştı. Kızının yüzüne baktı. Ne kadar güzel bir kızı olmuştu öyle...

'"Annecim , Ayperi'm " dedi , kadın son bir çaba ile. Küçük kız gülümsedi kadına.
"Anney" dedi küçük kız. İlk defa kullandı bu kelimeyi. Kadının astımı tutmuştu bile. Öksürmeye başladı.

Son gayret dedi içinden. Son gayret ile kızım için bir şey yapmalıyım. Yanında ölmemeliyim... Ama olmadı. Kızından özür dilemek için açtığı dudaklarından sadece kan çıktı...
Küçük kızın gözlerinde korku vardı ama hâlâ gülüyordu. Sanki hissetmişti de annesi onu gülerken görsün istemişti. Kadın dayanamadı daha fazla. Kapattı gözlerini sonsuzluğa...

Küçük kızın yanağında duran eli düştü önce yere. Küçük kız annesinin elini tuttu. Kendi yanağına koymaya çalıştı ama olmadı. Eli neden çok soğuktu ki?
Elini annesinin yanağına götürdü. Ama hemen çekti. Çok soğuktu hemde çok. Kenarda duran bezi aldı. Annesinin ağzından çıkan kanı sildi. Her yer yanıyordu. Dumanlar sarmıştı artık her yeri. Küçük kızın da artık genzine kaçıyordu.

Ayperi, elbiseye dokunmak için hareket ettirdi elini. Titreyen elini... Ama o an bir patlama duyuldu. Ev sarsıldı...
Elektrik devresinin kontrolleri için kapandığı zaman gizli geçite girmişti biri. Alarmlar da durmuştu elektirik yok diye.
Şimdi ise çıkmıştı. Bu iki kızın bugün ölmesi gerekiyordu...

İlk bomba plansız bir şekilde patlamıştı. Ama kendini son anda attığı için maalesef kurtulmuştu.
Önce içeri girişi kapattı hızlıca. Kilit sistemi devreye sokuldu.

Kızlar gelen ses ile korkuyla birbirlerine baktılar. Alaca hemen yere düşen telefonu aldı eline. Sorna ise kardeşinin elini tuttu. Merdivenlerin oraya gidip aşağıya baktılar. Siyah eldivenli biri vardı. Sadece elini bile görmeleri korkularını fitilledi.

Alaca, aşağı bakarken bir anda astım ilacı yere düştü. Aynı saniye hatta salise de ise hemen bir kurşun sesi geçti küçük kızın yanından. Son salise kafasını bir milimetre oynatmasa...

BÜYÜK OYUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin