Ölüm.
4 harf, 2 heceli bir kelime.
Söylemesi ne kadar kolay değil mi?
Peki yaşaması?
Abim ölünce anlamıştım ölüm nasıl hissettirir.
Annem ve babam.
Onların ölümü hiç etkilemişti beni.
Belki de hiç hatırlamıyorum diye.
Bir zamanlar fotoğrafları bile yoktu.
Nasıl olduklarını kime benzediğimi hiç bilmedim.
Gözlerimi kimden aldım.
Saçım kime çekti.
Dayıma çok kez sormuştum.
Nasıllar diye.
Karşılığını ise hatırlamak bile istemezdim.
Sonra bir gün elinde bir foto ile geldi.
Yüzüme attı al ailen diye.
Ne kadar sevindiğimi anlatamam.
İlk, ilk defa görmüştüm onları.
Sanırım anneme daha çok benziyordum.
Kız kardeşlerimin gidişlerinin üzerinden 2 gün geçmişti.
Bugün cenaze vardı.
Şimdi İbrahim abinin arabasında oturuyorduk.
Bir zamanlar bu arabaya gülüşerek 7 kişi binerken şimdi de ağlayarak 4 kişi binmiştik.
Araba durması ile düşüncelerimden ayrıldım.
Mezarlığa gelmiştik.
Ömer, Kaya ve Sarp...
Önce Sudemizin sonra da Burcumuzum mezarına toprak attılar.
Sonra sıra geri kalan erkeklere geçti.
Aileler, okuldan arkadaşlar ve mahallede oturanlar...
Ben ise gözlerim ağlamaktan kızarmış bir şekilde sadece olanları izliyordum.
ARDA KOMUTANIN ANLATIMI
Onu izliyordum.
Perimi.
Mezarlığa gelmişti.
Belki benim geldiğimden bile haberi yoktu.
Gözleri ağlamaktan kızarmıştı.
Yanına gitmek istedim.
Ama gidemedim.
Yolumu başka bir yere çevirdim.
Bu mezarlığı biliyordum. Yıllar önce devremi ve biricik eşinin gömüldüğü yer. Onlardan biraz daha sonrada Ay'ımın gömüldüğü yer.
Gerçi tabutu boştu.
Mezarın yanına gittim.
AY SORAN
"Sana söz veriyorum. Eğer yaşıyorsan kendimde dahil seni kimsenin üzmesine izin vermem "
Tam o anda telefonum çaldı.
Çiğdem hanım arıyordu.
Elif'in annesi.
Hemen açtım.
"Buyrun Çiğdem hanım "
"A-Arda b-bey Elifim"
"Bir şey mi oldu ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÜYÜK OYUN
Acción*Spoi isterseniz yada konuyu tam anlamak Peri Kızı bölümüne bakın Bir bebek vardı;Ay. Babası asker... Ailesi 2.5 yaşındayken kaçırıldı, öldü... Kendisi kayboldu, öldü sanıldı... Babası ölmeden önce onu devresinde Arda'ya emanet etti... Arda Ay'ı...
