BÜYÜK OYUN

18

Genç adam yatakta uyuyan kıza baktı. Ona hangi hâk ile zarar vermişlerdi?

En başta babası olmak üzere ona zarar veren ağlatan herkesi yakacaktı...

Elini önce kızın sarı saçlarına götürdü ama dokunamadı kıyamadı. Gözleri vücuduna kayarken sakinleşmek adına nefes aldı. Her yeri yara bere olmuştu. Dizleri, dirsekleri, eli...

Dizinin biraz üstünde de anladığı kadarıyla yaralar vardı ama onlara pansuman için eteğini hafif kaldırması lazımdı. Tabi ki de onun izni olmadan yapmayacaktı.

Telefonuna gelen bildirim sesi ile yavaşça sırıttı. Misafiri gelmişti.

Ayağa kalktı ve kapıya doğru yürüdü. Ama aklına gelen şey ile durdu. O yokken uyanırsa olacaklar... Kendine zarar verebilirdi, kaçmaya çalışabilidi ki kaçamadı. En önemlisi ise misafiri onun burada olduğunu bilmeliydi.

Yoksa planı zarar görürdü. Planın zarara uğraması da küçük kıza zarar verirdi. Zaten yeterince zarar görmüştü, görüyordu ve görecekti...

İstemeye istemeye çekmeceye gitti ve içinden bileklikler ile bant aldı. Ne kadar bunu yaparken içi gitse de bileklikler ile olabildiğince az zarar görecek şekilde bileğini bağladı.

Nefes almasını engellemeyecek şekilde de ağzını bantladı.

Kenarda duran battaniye ile üzerini örttü. Kapıya doğru gitti. Arkasını dönmedi. Dönse gidemezdi.

Kapı kulpunu yavaşça açtı ve yavaşça kapattı. Kapıyı kilitledi ve anahtarı aldı. Bu kat da koruma yoktu.

Korumalar seçilmiş olsa da kimseye güvenmiyordu.

Derin bir nefes çekti ve merdivenlerden indi.

"Konuşalım bakalım."

🎠🎠🎠🎠🎠

Genç adam misafiri ile güzelce ve yakından ilgilenmişti.

Küçük kızın odasına girdi ve yavaşça anahtarı soktu. Aynı yavaşlıkta açtı. Belki de hâlâ uyuyordu.

Tam şu an kendini vurmalı, asmalı, kesmeliydi.

Ağlıyordu. Uyanmıştı.

Ormanlarına yağmur yağmıştı, şimşek çakmıştı.

Yüzüne şevkat dolu bir gülümseme yerleşti. Kızın yanına gitti ve acıtmayacak şekilde bantı çıkardı.

"Bırak beni!"

Asla!

Kaşlarını çatınca kız korkmuş ve başını yastığa iyice gömmüştü .

Adam kendine bir daha lanet okudu. Korkutmuştu işte!

"Çöz beni! "

Cesurdu...

Çözmek için elini uzatmıştı ama durdu. Önce pansuman...

Bu küçük kız için 6 yıl tıp okumuştu. Başına gelecekleri az çok bilmesine rağmen engel olamamıştı ya!

Çekmeceden gerekli şeyleri aldı.

Yatağa yaklaştı ve derin bir nefes aldı.

"Sana zarar vermeyeceğim. Pansuman yapmam lazım. Sakin durursan elini çözerim."