Wolf

Samotny wilk

Wieczór filmowy o wilkołakach był najgłupszym pomysłem, na jaki wpadł ktokolwiek w 141.

Początkowo Ghost był nieco rozbawiony tym pomysłem. Pierwsze cztery filmy były tandetne, sprawiały, że jego sytuacja wydawała się mniej fantastyczna i niemożliwa, a łatwiejsza do opanowania. Przynajmniej transformacja nie jest na niego wymuszana podczas każdej pełni księżyca, pomyślał, tylko wtedy, gdy jego emocje osiągają najwyższy poziom.

Ale potem wyrósł mu pieprzony ogon!

Mydło było tam, aby go uspokoić i pozbyć się tego, dzięki Bogu. Jednak Ghost czuł się po prostu zdenerwowany, czekając na kolejną nagłą przemianę.

To po prostu nie ma dla niego sensu. Nie czuł się zły ani przestraszony, gdy rozmawiał z Soapem, nie pamięta, że miał koszmar, kiedy obudził się jako wilk, więc dlaczego wilk wyszedł losowo?

Nie trzeba dodawać, że tej nocy paranoja stała się bliskim towarzyszem Ghosta. Kilka ostatnich filmów, które obejrzało 141 osób, również nie zrobiło Ghostowi żadnej przysługi.

Roach, Laswell i Gaz ledwo zwracali uwagę na filmy. Soap, König, Alejandro i Rudy zasnęli siódmego, a energia zasnęła razem z nimi. Price oszołomiony obudził się przy ósmym filmie i połowa skupiła się na nim. Około dziewiątego Soap położył głowę na ramieniu Ducha.

Nie żeby Ducha to obchodziło, był całkowicie obojętny na delikatną twarz Soapa, jego miękki oddech i uroczy sposób, w jaki trzymał miskę z popcornem w ramionach, jakby był pluszowym zwierzęciem.

Nie żeby Duch uważał Szkota za uroczego!

Bo nie jest. To dorosły facet z licznymi ciałami. Ghost widział intensywny wyraz oczu Soapa, gdy powoduje eksplozję wstrząsającą ziemią, a to jest dalekie od tego, co Ghost uznałby za urocze. Jednak to sprawia, że jego serce trzepocze tak samo.

Tak czy inaczej...

Wydawało się, że trzy ostatnie filmy o wilkołakach, którymi się zakończyli, miały wspólny temat. Seria morderstw jest spowodowana przez nieznanego zabójcę, bohaterowie prowadzą dochodzenie, wilkołak zostaje ujawniony, zabija połowę głównych bohaterów, a następnie zostaje zastrzelony.

Przetrwali tylko połowę ostatniego filmu, zanim Price i Laswell postanowili zakończyć ten wieczór, a Gaz i Roach ze zmęczeniem się zgodzili. Ale filmy już wywarły wrażenie na Ghostze. Umacnianie prawdy o statusie Ghosta jako potwora, czekającego na jego brutalny koniec.

Strach osiadł w jego umyśle, a obraz psa, który go ugryzł, wrócił i zaczął go prześladować. Jego umysł zastąpił psa sobą. Krew sącząca się z jego głowy z rany postrzałowej, podobnie jak pies i wilkołaki na dużym ekranie.

Ghost praktycznie pobiegł do swojego pokoju, gdy telewizor się wyłączył, pragnąc samotności i nie chcąc, żeby ktokolwiek był w jego pobliżu, gdyby jego wzmożone emocje spowodowały, że się odwrócił.

Sam sobie z tym poradzi. Powinien sam sobie z tym poradzić. Price i inni mogą myśleć, że uda im się ją oswoić i zapanować nad cholerną bestią, ale Ghost wie, że to niemożliwe. To dzikie zwierzę, doskonała maszyna do zabijania.

Podobnie jak on.

Ale w przeciwieństwie do niego nie przejmuje się różnicą między przyjacielem a wrogiem.

Potwór rozerwałby 141 bez litości.

Dlatego Ghost sam musi go trzymać pod kluczem. Trzymaj jego emocje na wodzy. Nie ma żadnych słabości, nie ma miejsca na błędy, musi to utrzymać.

Ale bicie serca dźwięczy mu w uszach, bijąc w piersi niczym latarnia morska.

Jak jeden człowiek może powstrzymać dziką bestię?