İntikam'ın Kölesi (+18) [Tamamlandi]

7 🥀

„Aglaman sinirimi bozuyor avukat", diye tisladi dislerinin arasindan.

„Ne olur ölme Asef, özür dilerim ben yapmak istemedim", diye yalvarirken yarasina baski uyguluyordum.

„Mehran'i ara", elimden aldigi havluyu yarasina baskilarken titreyen ellerimle telefonunu alip Mehran'i aradim.

Telefon caldi, caldi, caldi bir iki saniyelik zaman dilimi bana saatler gibi geldi.

„Kardesim", diyerek acti Mehran telefonu.

„Mehran ben... ben Sükut, ben Asef'i vurdum ne olur eve gel Mehran", hickira hickira aglarken Mehran'in sesinden hareketlendigini duyabiliyordum.

„Sükut sakin ol, yarasina baski uygula yola ciktim geliyorum", dediginde telefon yanima düstü.

„Gidebilirsin avukat", donuk gözleri, gözlerimle bulustu.

„Ne?"

„Gidebilirsin", dediginde gözleri yavas yavas kapaniyordu, kan kaybediyordu, fazla kan kaybediyordu. Panikle gevseyen elindeki havluyu alip yarasina bastirmaya basladim.
Agliyor, konusuyor, uyanik kalmasi icin cabalasamda yasadigina dair bir hareket göremiyordum.
Susmasini istedigim adamin su an deli gibi konusmasini istiyordum.

...

Mehran hisimla odaya daldiginda arkasindan iki adam onunla birlikte girdi.

„Hemen kimse görmeden asagi", diye emir verdi.

„FATI", diye bagirdiginda Fati kosarak odaya daldi gördügü manzara karsisinda affaladigini görebiliyordum. Yerde fazla kan vardi.

„Burayi temizle", diyerek hisimla asagi inmek icin odadan cikti, daha fazla kan kokusuna dayanamayacagim icin pesinden kostum.

Asagi indigimizde kücük bir klinige geldigimizi düsündüm, lazim olan her sey mevcuttu.
Mehran gerekli hijyen önlemlerini aldiktan sonra beni disari cikarip kursunu cikarmak icin ameliyata basladi. Ölmemesi icin dualar ediyordum.

Fati'nin geldigini görünce ayaga kalkip yüzüne baktim, yüzüme bakmadan „oda temizlendi efendim, dinlenmek, uyumak isterseniz cikabilirsiniz", diyerek basini kaldirmadan tekrar merdivenlerden cikti.

Yukarda olusan seslerden Zöhre halanin geldigini duymus, yukari cikacak cesareti bulamamistim.
Ne diyebilirdimki? Yigenini vurdum mu?...
Oglumu kurtar diye ellerime yapisan kadina „oglunu vurdum", diyemezdim.
Beni bu kadar vahsilestirdigine inanamiyordum. Kacmak icin firsatim varken ölecegi düsüncesiyle yaninda kalmis ölmesi icin dualar ettigim adamin yasamasi icin bildigim ne varsa uygulamistim.
Simdi ise burda merak icinde bekliyordum, onu sevmiyordum ama bir insanin ölümüne sebep olmak istemiyordum. Ben katil olmak istemiyordum.

...

Yarim saatin sonunda kapi acildiginda Mehran'in yanina kostum.

„Iyi korkma sadece kücük bir kursun ve kücük bir yara, lokal anastezi uyguladim, bir iki saate kendine gelir, burda dinlensin ben sizi idare ederim", diyerek merdivenlere yöneldi.

„Yanina girebilir miyim?"

„Gir ama uyuyor", dediginde daha fazla gözlerine bakmadan Asef'in yanina girdim ameliyat odasina benzeyen odadaki koltuga kendimi birakip onu izlemeye basladim.

Bir sekilde hep ben zarar görüyor uyandigimda onun gözleriyle bulusuyordum simdi o kadar isterdimki o sedyede yatan insan olmayi...

„Ne olur uyan Asef", diye fisildadim kendim bile taniyamadigim sesimle. Gözlerimi kapatip basimi geriye yasladim ve bildigim ne kadar dua varsa Asef'in yasamasi icin okumaya basladim.