12 🥀

562 24 20
                                    

Bir kitapta okumuştum,
çektiğimiz acının derinliğinin bilincine ancak,
o acı bittikten sonra varırmışız ve büyük bir şaşkınlıkla, nasıl dayanabildim böylesi cehennem azabına, dermişiz.
Gerçekten de öyle olmalı;
yaşam olağanüstü bir şey.
Yaralarımız şaşılası bir hızla kapanabiliyor. Kapanmış yaranın izleri üstümüzde kalmasa akıttığımız kanı bile anımsayamayız.
Zamanla izler bile yok oluyor.
Yavaş yavaş silikleşip sonunda hiç kalmıyor.

...

Yavas yavas kendime gelirken nerde oldugumdan ne halde oldugumdan dün gece neler oldugundan haberim yoktu. Dün geceyi tekrar tekrar hatirlamaya calissamda sanirim fazla icmistim.
Kendimi bir seyler hatirlamak icin zorlasamda tek hatirladigim Alper'in gelisiyle sahile inip orda bir seyler ictigimizdi.
Beni kim odama getirmisti? Alper mi? Arayip sormak istiyor cekiniyordum.
Üzerime baktigimda hala dün geceki kiyafetlerim üzerimdeydi sarap lekesinin tisörtüme islemis oldugunu görünce uzun uzun nasil üzerime döküldügünü düsündüm sadece Alper ile sahile indigim kadarini hatirliyordum.
Yavas yavas üzerimi cikarip kirli kiyafetlerimi getirdigim posete doldurdum.
Kendimi sicak suyun altina atip kafami duvarlara vura vura bir seyler hatirlamaya calissamda mümkün olmadi.
Alper bana zarar vermis olabilir miydi?
Dustan cikip üzerime hafif bir elbise giyip balkona oturdum.
Sabahin sogugu, günesin yeni yeni doguyor olusu bana hep huzur veriyordu.
Kapim tiklatildiginda tekrar yerimden kalkarak kapiyi actim.

„Günaydin Sükut iyi misin?", diyerek Deniz endiseli bir sekilde hizlica cevap vermemi beklemeden odama girdi.

„Hayirdir Deniz? Iyiyim", diyerek kapiyi kapatip arkadasindan odama girip karsisina oturdum.

„Dün gece olanlari hatirlamiyor musun?", dediginde mideme bir agri saplandi. Ne olmustu dün gece? Hic bir sey hatirlamiyordum.

„Ne olmus Deniz?", diye ayaga kalkip yanina gittim.

„Alper ile sahile gitmissiniz..."

„Evet onu hatirliyorum, SONRA?", dedim endiseyle.

„Alper ile birlikte bir iki kadeh bir sey ictikten sonra sebepsiz yere bayilmissin, Alper seni otel calisanlarinin yardimiyla odana cikarip tekrar Istanbul'a dönmüs, sana not birakmis", dediginde ruhumdan ve bedenimden büyük bir yük kalktigini hissettim. Uzattigi zarfi elinden alarak actim.

Umarim kendini daha iyi hissediyorsundur.
Uyandiginda lütfen ara.
Iyi oldugunu bilmek istiyorum.
Yaninda kalamadigim icin üzgünüm, acilen Istanbul'a dönmem gerekti.
Döndügünde mutlaka görüselim.

„Ay ne yazmis?", diyerek Deniz elimden notu cekip alarak okudu.

„Ayyyy resmen love adamim yaaa, yeni favorim Alper eniste", diyerek zarfi kalbinin üstüne bastirip bana bakti.

„Sence aramali miyim?", diyerek Denize sordum.

„Sacmalama tabiki araycaksin hemen ara tesekkür et", diye komodinin üzerinde duran telefonumu alarak bana uzatti.

„Sonra ararim...", diyerek gecistirdim. Utanmis miydim? Arasam bile ne söyliyecegimi bilemiyordum. Bayildigim icin üzgünüm ama beni odama tasidigin icin sana minnettarim diyemezdim sonucta.

„Iyi tamam böyle naza cek kendini sonra evde kalinca keske arasaydim diye dövünürsün", diyerek ayaklandi.

„Dus al kahvaltiya inelim aciktim ben", dedim Deniz'i yumusatmak istercesine.

İntikam'ın Kölesi (+18)  [Tamamlandi]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin