The Whisper of Memories (Dela Costa series #1)

Waves 17

I was still stunned to move. Ang mga madidilim na mata ni Damon ay dumako sa akin, sinulyapan ko ang envelop na bitbit nito. Halos mapatalon ako nang ibagsak niya iyon sa aking mesa.

His gaze when to the door and look at me again with no humor at all. " What is your relationship with that bastard? " malamig na tanong nito.

Napairap ako. " Stop meddling with my personal business, Damon. It's not appropriate to ask me some personal questions, alam mo naman siguro iyon. "

" Then i will withdraw from your firm, kung ganoon. " he mockingly said.

I look at him unbelievably! Pero hindi man lang ito natinag sa mga tingin ko.

" We have a contract to be followed, Damon! "

" How much the fine, then? "

Natawa ako. There he is again. Parang akala niya lahat mareresolba ng pera. " Can we just start? " nagtitimpi kong tanong.

He clenched his jaw. " We will have our meeting tomorrow at my office. 9 am sharp. " he said with full athority. Tumayo ito dala dala ang envelop at nag martsa palabas ng opisina ko.

Halos mapasigaw ako sa sobrang pikon. What does he think?! He has a power to say no and yes to me?! Kung kailan handa na lahat ngayon para sa meeting namin ay may kakayahan siyang kanselahin iyon kasi gusto niya?!

I found myself in the bar that night after my meeting with him. Pinagmamasdan ko lang baso ko na nag mo-moist na dahil sa lamig at hindi pa nababawasan.

Papi beside me is a little bit tipsy. Hindi ko alam kung mauubos ko pa ba ang punong baso na ito. Nandidiri na ako pag naiisip ko palang ubusin.

" I offer you some expensive wine. Hindi puro iyang beer iniinom mo! Lalaki ang tiyan mo diyan! "

Ngumiwi ako sa sinabi ng kaibigan. C'mon, i have a curvy body. I won't mind to get fat a little bit kasi babagay naman iyon!

Iginala ko ang tingin ko sa bar. After i started working in my own firm, i learned to managed my own time. May mga oras na kinakailangan kong umalis ng maaga dahil importante, o minsan ay hindi talaga ako pumapasok.

Sa kaso naman ngayon, maaga akong umuwi para lang tumungo sa bar. Because of my frustration, i was too lazy to work earlier. Siguro ay mag over time na lang ako bukas.

Nahagip ng mga mata ko si Lincoln na kararating lang. Umupo agad ito sa tabi ko at kinuha ang isang baso ng aking beer.

" That's fucking mine. " Angal ko.

Ngumisi siya. " Tunaw na ang yelo, hindi mo naman iniinom. Hinihintay mo ba kumulo? " Sarkastikong sabi nito.

Umirap na lang ako sa kawalan at sinulyapan si Papi na mukhang tinamaan na talaga. She was now flirting with some random guy beside her, napangiwi ako nang masaksihan iyon.

" What a daily sight to see in a bar! " Lincoln said proudly kaya naman siniko ko ito.

" Bakit ngayon ka lang? Saan ka galing? "

Sumimangot siya sakin at tinawag ang waiter. " Putangina ni Damon, lahat kami pinag over time. "

Kumunot ang noo ko at tinignan ang aking relo dahil di ko na namalayan ang oras. It's already 9pm. 5pm ang uwian nila, ang iba naman ay alam ko 7pm.

" Why? May problema daw ba sa company? "

Masama niya akong tinignan. " He went to your office awhile ago right? "