The Whisper of Memories (Dela Costa series #1)

Waves 27

The moment i stepped into my home town, memories flew like a wind through my mind. My happiness and contented childhoon, my late teenage years are everything here before anything went to disaster.

Nakangiti akong tinanggal sa pagkakatali ang aking buhok at hinayaan iyon alunin ng alon kasabay ng mga alon sa dagat. Malakas ang hangin ngayon at tirik ang araw dahil nasaktuhan namin na summer pumunta.

Bitterness spread through my sistem like a backfire when i remember him. Kalahating alala na meron ako dito ay siya ang laman, hindi ko na maitatanggal sa alaala ko yun pero di ko maiwasan hindi makaramdam ng pait at sakit.

I book a three hotel rooms that was near to our house back then, maganda ang dagat duon sa mga Azarcon ngunit mas pipiliin kong malapit sa dati naming bahay dahil balak kong tumungo duon.

" Damon bought the land for you back then, ano ang plano mo duon iha? " Ani mama habang nasa lobby kami para mag check in.

I mouthed thank you to the clerk ang look at my mom, her cat eyes were blinking beautifully. " Hindi ko pa po alam, wala po akong balak. Baka isauli ko na lang sa kanya pag dating ko ng Manila. "

Nagulat si mama at agad hinawakan ang kamay ko nang paalis na ko. " Anak, that was our house it was supposed to be yours in the first place, huwag mo sabihin sakin... na masama pa din ang loob mo kahit nabalik na satin ang bahay? " maingat nitong tanong.

I pressed my lips together and smile. " Hindi naman po ako ang nag balik non, ma. Ayoko na po mag karoon ng utang na loob sa kanya kaya ibabalik ko po at kukunin din gamit ang pera ko. " Sagot ko.

Hindi ko alam kung ano ang ginawa nila sa bahay namin nuon, kung natuluyan bang sirain ng senyora o ganoon pa din. Pero kahit ano pa man ay ibabalik ko sa kanya ang lupain na yon.

Mom and dad stayed for one room, ganon din ang dalawa kong lola, at habang ako naman ay mag isa lang sa kwarto.

I opened the big curtains to have the perfect view of the sea. Bohol has a wonderful beaches too, ngunit iba pa rin ang dagat sa Dela Costa... because i lived here for almost all my life..

I unpack some of my clothes, kaunti lang ang dinala ko dahil tatlong araw lang naman ako dito. I brought some bikinis with me too, yayain ko mamaya sila na maligo.

Hindi ko alam kung paano ako naging matibay at matatag sa dalawang linggo na iyon parang lumilipas lang ang araw at gabi sakin. Naka ahon na ako,ngunit alam ko sa sarili ko na lunod pa rin ako sa pagmamahal ko sa kanya... and it's still so deep that i can't afford to come up.

I sat on a continental bed, what am i gonna do early in the morning? Gusto ko kontakin si Princess kaso malaki ang tiyansa na nandoon siya sa Manila ngayon. If i should have brought Pietro here with me..

May kumatok sa pinto ng aking room kaya agad ako napaahon duon. Binuksan ko ang pintuan at naabutan si mama na nakatayo habang ang dalawang kamay nito ay magkahawak.

" Pwede pumasok? " mom ask cautiously.

Tumango ako at nilakihan pa ang bukas ng pinto dahil baka nararamdaman nito na sinasarado ko ang pinto ko sa kanila, hindi sa ganoon iyon...

Mom sat on the sofa and took a glance of me, naramdaman ko ang pag hagod niya ng tingin sakin mula ulo hanggang paa. Ngumuso ito na para bang nag pipigil ng ngiti.

" Do you want to take a walk to the sea side? " nakangiting tanong nito.

Lalong lumapad ang ngiti ko. I have no friends to call here, bakit nga ba hindi ko naisipan agad si mama yayain?