ikizler

6

6

Bir birine karışmış kirpiklerimle gözlerimi zar zor açtım, gözlerim ilk beyaz bir tavanla açtım. 2 dakika boyunca anlamsız bakışlarımla tavanı izlediğimde iki dakikanın sonunda gözlerim etrafta gezmeye başladı. Kafamın içine dolan bir bir anılarla bir kez daha içime büyük bir ateş yandı. Bu sefer depoda değildim bir odadaydım üzerimde temiz kıyafetler vardı , yıkanmıştım o depoda ki pisliğim gitmişti koluma sarılı bandaja ve seruma değdi gözlerim bu sefer. Ellerim seruma gitti çıkartmak için .

" dokunma." Ani gelen sesle kafamı kaldırdığımda duvarın kenarındaki gördüğüm yüzle bomboş gözlerle ona baktım.

" sorumun bitmesine daha var." Sanrı'nın sözleriyle bakışlarım bir seruma bir de onun arasında gidip geldi. Kendi bedenime bakmasam da muane edildiğini anlamam zor değildi yaralarıma sarılmış bandajlar bunu açıklıyordu. Yatakta dikleşip bazaya sırtımı dayadığımda gözlerimi onun üzerinde gezdirdim aynı bana yaptırdığı gibi.

" Afra olmadığımı öğrendin sonunda, şimdi beni bırakacak mısın." Duygusuz sesimle tepkisiz bir biçimde bana bakmaya devam etti ,gözleri üzerimde gezdi . Odanın köşesindeki sandalyeye oturmuş beni izliyordu ,ne istiyordu ya da ne düşünüyordu mimikleriyle kendini ele vermiyordu.

Sanki mimikleri olmayan sahte bir robot gibiydi, ya da sadece korkutucu bir yüze sahip bir canavar.

"Annen nerede?" Sorumu es geçip soru sorduğunda gözlerimi sıkı sıkı kapatım, derin bir nefes alırken omuz silktim.

" bilmiyorum."

" nerede bulurum onu?"

" bulamazsın."

Mimiksiz yüzünden yeni bir mimik yapıp kaşlarını çattı dilini alt Dudağının üzerinde gezdirdiğinde kafasını dikleştirdi. "Bu ne demek?" Dedi anlamadığını ses tonuna da yansıtırken.

" ne anladıysan o şimdi beni bu cehennemden bırakacak mısın ?" Yıtkunmamak için kendimi zor tutum , dikkatli bakışları gözlerimin içine bakıyordu . Gözlerimi kaçırmamak için büyük bir çaba sarf ediyordum.

" hayır." Dedi ruhsuz bir sesle, dişlerimi bir birine kenetledim. İçime derin bir nefes çekerken kendimi olabildiğince sıktım.

" benden ne istiyorsun , ben Afra değilim senden bir.şey çalmadım ya da bilmiyorum siktir olup gitmeme izin ver." Tırnaklarım avuç içime batırırken kendimi olabildiğince kastım , soğuk bakışlarımı bozmadan ona bakarken ayağa kalktı.

" ama Afra'ya ulaşmama bir yol olabilirsin." Bana arkasını döndüğünde durdu." İyice dinlen seninle işlerim var." Odadan çıktığında arkasından kapıyı kapatı.

Kendimi rahat bıraktığımda gözlerimin içi yanmaya başladı boğazımdaki yumruyu yutmaya çalıştım ama nafile daha da büyüdü, dizlerimi kendime çektiğimde yorgan örtülü olan dizim yorganı da kendiyle beraber çekti. Gözlerimden bir damla yaş beyaz yorganı ıslatığında diğer yaşlar da onu takip etti.

Ben bu cehenneme tıkılıp kalmıştım, hem de ikizim yüzünden. Varlığını öğrendiğim ama asla tanımadığım ve görmediğim ikizim. Annem yoktu hiç var olmamış gibiydi , yine yalnızdım yalnız olmadığımı öğrendiğim halde yine yalnızdım. Benim kaderim bu muydu ,bana biçilen reva görülen kader bu muydu, yalnızlık. Yalnız doğmayıp ,yalnız büyüyüp ,yalnız ölmek mi? Yalnız ölmeyi hak edecek kadar mı kötüydüm? Bütün bunları hak edecek kadar mı kötüydüm? Yatağın yan tarafında bulunan aynayla göz göze geldiğimde yüzüm acıyla kasıldı ,yaralarım  her baktığımda yara ilk günkü gibi acıdı , kolarımı bir birine doladığımda gözlerim vücudumdan gözlerime çıktı.