31
Adımlarım kapıya geldiğinde kapının önündeki adamla beni daha sokağın başında görür görmez telefonuna sarılıp haber vermişlerdi ,bir şey demeden kapıyı bana açtıklarında korkak adımlarla girdim içeri. Gözlerim etrafı süzerken bana doğru hızlı ve öfkeli adımlarla gelen Sanrı haraket etmemi engeleddi, yerimde kalakalırken bana doğru geliyordu hızla.
Bana sinirli miydi?
Yanıma yaklaşmasıyla birden elleri kolarımı bulup kendine çektiğinde bedenim bedenine yapıştı, güzel kokusu burnuma gelirken içim huzurla doldu ,koları sıkıca sararken beni şaşkınlıkla haraket edemedim..
" Elena..." Dedi fısıldayarak koları bedenimi daha da sıkarken canım biraz acısa da umursamadım ,sabahtan beri ihtiyacım olan tek şey birisinin bana sıkı sıkı sarmasını. Kolarımı beline doladığımda iki elim bir birine kavuşamasa da en az onun kadar sıkı sarıldım. Bir eli saçlarımın arasına gittiğinde burnunu saçlarımın arasında hissetim.
" çok korktum." Diye itiraf etti kısık bir sesle.
" bende." Dedim sadece uzun bir süre böyle kaldıktan sonra beni yavaşça kendinden ayırıp yüzümü avuçlarının arasına aldı.
" neredeydin her yerde seni aradım." Dedi fısıldayarak titreyen elleri önüme düşen saçımı geri itiğinde ilk defa onu bu kadar korkmuş gördüm.
" anlatıcam." Dedim dudakları dudaklarıma değdiğinde nefes aldığımı hissetim alt Dudağımı çekiştiridğinde yavaşca geri ayrıldı.
" her yer Elena her yer hiç bir yerde yoktun, arkadaşına gittim yoktun , evine gittim yoktun, siktir Afra'nın seni kaçırmış olabileceğini bile düşündüm." Dedi nefes almadan konuşurken elimi yüzüne koyup elmacık kemiğini okşadım vücutlarının tek bir beden olmuştu sanki.
" İbrahim Duran'ın yanındaydım." Dedim tek bir seferde endişeli yüzü birden sertleşti ,harfleri öfkeyle yoğruldu.
" sana bir şey yaptı mı!?" Birden bedenini benden ayırıp gözlerini üzerimde gezdirdi, hasar kontrol yapıyor gibiydi.
" hayır, sadece konuştu." Dediğimde kaşları şaşkınlıkla havaya kalktı.
" ne konuştu." Dediğinde derin bir nefes aldım, ona yalan söylemek istemiyordum ondan saklamak istemiyordum ama Afra haklıydı şu an benim için endişelense de öfkesi gözünü kör edebilirdi ve bunu bir kez tatmıştım.
" Afra oradaydı." Dedim tepkisine merak ederek, gözleri duraksadı daha ne kadar sinirlendirir diye merak ederken aslında biraz önce çok sakin olduğunu şu an daha iyi anlıyordum.
" ne anlatı sana?" Dedi birden endişeli hali unutmuştu öfkesi bütün bedenini ele geçirmiş ilk geldiğim zamanki adama dönmüştü, bu hali beni çok korkutmasa da bana zarar vermeyeceğini kendime telkin edip derin bir nefes aldım.
" bebeken nasıl ayrıldığımızı annemizi babamızı anlatı." Dedim sadece, aklıma anlatığı şeyler geldiğinde sabahtan beri tutuğum ağlama isteğimle tekrar baş başa geldim burnumun ucu sızlarken gözlerimi ondan kaçırdım.
" Elena... " Dedi Çenemi tutup kaldırırken, sakinleştiğini gözlerine baktığımda anladığımda başımı ellerinden kurtarıp göğsüne bıraktım. Yüzüm göğsünde saklanırken aslında ne kadar da muhtaç olduğumu anladım birisine.
" ağlamak istemiyorum." Dedim kendimi sıkarken, bunu derken bile gözlerim dolmuştu. Göğsü inip kalktığında derin bir nefes aldığını gördüm saçlarımın arasına bir öpücük kondurup birden Dizlerimin altında elini geçirip beni kucağına aldı, yüzümü sakladığım göğsünden çekmezken kolarımı boynuna doladım sıkıca.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ikizler
Ficción GeneralElena Yıllar sonra varlığından haberi dahi olmadığı tek yumurta ikizi sanılıp kaçırılır, onun yerine zorla geçirilir. ☆ "Boğulmana izin vermem Elena." " beni boğan sen olursan" "Ölmekten korkuyor musun." " herkes korkar." "Sen korkmuyorsun am...