ikizler

30

30

" hep yalnız olduğumu düşünmüştüm." Dedim bu sefer sezzsizliği ben bölerken, Afra'nın gözleri bana döndü.

" birçok kez bundan yakındım , senin varlığımı ilk bir başkasından öğrendiğimde öfkelendim ama en çok ta sana ihtiyaç duydum ." Dedim gülümseyerek, gözlerini sıkıca yumup açtı.

"Elena..."

" yalnız olmadığını bildiğin halde neden beni yalnız bıraktın diye ,yaptığın bütün şeyleri başkasından dinlerken sana kızdım nasıl böyle birisine dönüştüğünü merak ettim." Dedim Dudağımı ısırıp kabuğunu soyarken.

" en kolay yolu seçip seni suçladım , İpek'in de dediği gibi yargısız infas ettim. Aklımın ucundan geçmesi bunların hepsini hayata kalmak için en önemlisi bizim için yaptığını tahmin edemedim."

"Senin suçun değil  öyle düşünmen çok normaldi her şeyden önce sana anlatmalıydım ama böyle bir hayata hazır değildin bir şeyleri bildiğin halde bilmiyormuş gibi davranmazdın." Dedi onu anlamam için yalvarıyor gibiydi sesi , gülümsedim buruk bir şekilde

"Biliyorum, bu yüzden sana kızamıyorum suçluyu seçemiyorum aslında hep zor diyip nefret etti'im hayatım ne kadar da kolaymış senin hayatının yanında."

"Tek beden iki farklı hayat gibi." Dedi gülümseyerek o da , içimden geçen şeyin aynısını söylediğinde bende gülümsedim  aynı onun gibi hüzünle.

" nasıl dayandın?"Dedim sonun da dayanamayarak,  Afra'nın gözleri doldu  derin bir nefes alırken burnunun ucu kızardı.

"Dayanamadım, bir çok kez intihar etmeyi düşündüm ama sonra vaz geçtim. Ben gitseydim bu sefer babamız sana bulaşacaktı." Dedi gözünden bir damla düşerken, burnumun ucu sızladı.

" özür dilerim."

"Dileme"

" seni suçladığım için seni yalnız bıraktığım için."

" bilmiyordun Elena. " Dedi beni ikna etmeye çalışırken, Dudağımı ısırdım yine gözlerimi kaçırdım. " bütün bunları dinlerken dayanamadım Afra." Dedim boğazımdaki yumruyu yutmaya çalışırken

" ben çok yoruldum Elena."

"Biliyorum."

" her şey çok zor, ne zaman bir şeyleri düzeltirsem her şey sarpa sarıyor." Dedi iki eliyle yüzünü sıvazlarken.

" ne yapacağız?"

" bilmiyorum, Sanrı  ile aranda bir şeyler olduğunu biliyorum seni böyle bir şeyin altında bırakmak gerçekten istemezdim ama seni öğrenme ihtimali varken kendini koruman gerekiyor du bilmen şartı." Dedi  gözlerinin altındaki ıslaklığı silerken.

" Sanrı'ya anlatsak?"Dedim düşünceli bir sesle.

" seni geçme ihtimali var, kullanabilir seni."  Dedi zaten önceden tahmin ettiği olasılıkla.

" anahtarı söylemeyelim o zaman?" Dedim  bu sefer ona dönerken.

" babamızdan intikam almak isteyecek, bana inanması zor ama ihtimali var ve intikam almak istediği zaman ise Faruk Atalay kızlarını gözünü bile kırpmadan satar." Dedi yüzündeki saf nefreti gözlerimle gördüm, derin bir nefes aldım.

" eğer İbrahim Duran babasıysa nasıl soy adları aynı değil?"

"Evlatlıktan reddetti dedemiz bu yüzden annesinin soy adını kullanıyor o ise Vefat etti." Dedi gözlerini sıkı sıkı yumarken.

" yalan söylediğim zaman anlıyor." Dedim gözlerimi önüme çevirirken.

" biliyorum bu yüzden ne yapacağımızı  tam kestiremiyorum."Dedi gözleri bana döndüğünde, aklında bir şey olduğunu anladığımda kaşlarımı çattım.