Με τον Λεβίνσκι βρέθηκαν σε ένα από τα μαγαζιά του Λεμπέτεβ για άλλη μια φορά αργά το απόγευμα αφού τελείωσαν τις πρωινές δουλειές τους.
Ο Γκριγκόρι έμοιαζε χαλαρός και δεν υπήρχε τεταμένη ατμόσφαιρα ανάμεσά τους. Αντιθέτως ήταν και περίεργα ευδιάθετος. Μόλις είχε τελειώσει ο Λεβίνσκι μια δουλειά για αυτόν, όλα πήγαν καλά και ο Κωνσταντίνος σκέφτηκε πως δεν είχε και λόγο να μην είναι κομπλέ.
Ο,τι ήθελε υποτίθεται πως το κατάφερνε. Ανοίχτηκε στην Ευρώπη χάρη σε αυτόν, τον είχε με το μέρος του, είχε τον καλύτερο χάκερ της χώρας να δουλεύει για αυτόν όποτε τον χρειαζόταν. Όλα πήγαιναν κατ' ευχήν. Και θα συνέχιζαν να πηγαίνουν και θα ανοίγονταν κι άλλο μέχρι η Ρωσία να του ανήκει ολοκληρωτικά. Αν έβγαινε ο Μαξ από τη μέση εξάλλου όλοι οι υπόλοιποι θα ήταν πταίσματα.
«Είδες αυτό με τις πιάτσες;»ρώτησε τον Κωνσταντίνο αφού συζήτησαν με τον Λεβίνσκι λιγάκι. Η σημερινή συγκέντρωση έμοιαζε περισσότερο με ενημέρωση κι αναρωτιόταν είχε τελικά κάτι ουσιαστικό να τους πει.
Ο Κωνσταντίνος δεν το είχε αναφέρει καν στον Μαξ διότι δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος. Δεν θα το έκανε αυτό και το ξέρανε και οι δύο. Παρόλα αυτά ένευσε θετικά στον Λεμπέτεβ.
«Μίλησα για το ενδεχόμενο συνεργασίας. Δεν είναι πολύ θερμός αλλά είπε θα το σκεφτεί. Τον έπεισα ότι θα μπορούσε να συμφέρει.»
«Φυσικά συμφέρει. Όλα θα ήταν πολύ καλύτερα για όλους αν δεν είχε παρωπίδες ο αδερφός σου.»σιγά σιγά ο Λεμπέτεβ γινόταν όλο και πιο θαρραλέος με τις προσβολές αλλά πάντα κρατούσε πισινή και δεν ανοιγόταν απόλυτα.
Ο Κωνσταντίνος ένευσε θετικά συμφωνώντας και ήπιε μια γουλιά από το ποτό του.
«Η ασφάλεια σου είναι στην πένα Γκριγκόρι και έχω ελέγξει τα πάντα στα μαγαζιά σου. Δεν νομίζεις ότι πρέπει να ανταμειφθώ;»ρώτησε ο Βίκτωρ υιοθετώντας ένα πιο σοβαρό ύφος αυτή τη φορά.
Το είχαν συμφωνήσει με τον Κωνσταντίνο να δείξει λίγο πιο πιεστικός. Η απόλυτη απάθεια τόσο καιρό και η σχεδόν τυφλή υπακοή αν μη τι άλλο θα δημιουργούσε υποψίες.
Ο Λεμπέτεβ χαμογέλασε σχεδόν πονηρά. «Φυσικά.»
Έλεγξε κάτι στο κινητό του και έπειτα έστρεψε το βλέμμα του ξανά στον Λεβίνσκι.
«Έλεγα να το επισπεύσω λίγο και να φέρω κι άλλο δωράκι για αντάλλαγμα. Καλύτερο αυτή τη φορά. Και για τους δυο σας.»
YOU ARE READING
The Perfect Match
Romance«Ντάρια δεν γίνεται να με φιλάς.»η φωνή του βγήκε περισσότερο βραχνή από όσο υπολόγιζε και είχε σχεδόν ανατριχιάσει. Τι στον διάολο; «Γιατί;»τα μάτια της γυάλιζαν στα δικά του, φαινόταν ικανοποιημένη. «Γιατί είπαμε ότι δεν έχουμε τέτοια σχέση. Δε...
