«Δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι. Ήταν τέλεια Στέλλα.»είπε η Ντάρια, μπορεί και για εκατοστή φορά την τελευταία ώρα, αλλά η Στέλλα απλώς χαμογέλασε.
Αν και υπέστη λεπτομέρειες που δεν ήθελε να ακούσει για τον Κωνσταντίνο, ένιωσε καλά που ήταν τρυφερός μαζί της. Δεν ήξερε που θα οδηγούσε αυτό, μα η Ντάρια έπλεε σε πελάγη ευτυχίας και η Στέλλα δεν ήθελε καθόλου να το μολύνει αυτό με δεύτερες σκέψεις.
Άλλωστε οι άνθρωποι πάντα έχουν κάποιον για τον οποίο δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, τον οποίο θέλουν στη ζωή τους. Ίσως η Ντάρια να ήταν αυτό για τον Κωνσταντίνο, ίσως και όχι.
Η Στέλλα θα ήταν δίπλα της όπως και να είχε.
Ο στόχος της για σήμερα ήταν να πείσουν τον Κωνσταντίνο να δεχτεί τα σχέδια της Στέλλας για να βγούνε μόνες τους το βράδυ. Η Ντάρια δεν ήταν δύσκολο να πεισθεί, είχε κάθε λόγο να γιορτάσει και επιπλέον το υποσχέθηκε και στη Στέλλα.
Πριν από λίγο η Ντάρια γύρισε από το καθιερωμένο της μάθημα και βρήκε τη Στέλλα να ακολουθεί τον Κωνσταντίνο μέσα στο σπίτι σαν ουρά.
«Έλα δεν μπορείς να το αρνηθείς.»γκρίνιαξε μπαίνοντας μαζί του στην κουζίνα.
«Μπορώ.»είπε ο Κωνσταντίνος βγάζοντας ένα μπουκάλι νερό από το ψυγείο και πίνοντας κατευθείαν από το στόμιο.
«Έλεος. Έχουμε και ποτήρια.»είπε η Στέλλα.
Της σήκωσε το μεσαίο δάχτυλο και αφού ξεδίψασε το κούμπωσε και το έβαλε πάλι πίσω.
Η Ντάρια στρώθηκε στον καναπέ του σαλονιού και ξεκίνησε να κάνει τις ασκήσεις της για το επόμενο μάθημα. Θα έκαναν μέσω ίντερνετ τώρα που θα έφευγε όπως ενημερώθηκε. Παρόλα αυτά μπορούσε να ακούσει τη συζήτηση τους από την κουζίνα καθαρά.
«Ένα βράδυ είναι μόνο.»επέμεινε η Στέλλα.
«Αν πω ναι θα σταματήσεις να μου τα πρήζεις;»
«Προφανώς.»
«Πάλι όχι.»
Η Στέλλα ξεφύσησε. Την προσπέρασε κι αφού πέρασε στο σαλόνι ανακοίνωσε ότι πάει για μπάνιο, έδωσε ένα πεταχτό φιλί στη Ντάρια και ανέβηκε στον επάνω όροφο.
Η Στέλλα άφησε μια σωρεία βρισιών και μπήκε στον χώρο του σαλονιού με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της και την έκφραση της ζαρωμένη.
«Πήγαινε να τον πείσεις εσύ.»είπε σέρνοντας την τελευταία συλλαβή και κάθισε δίπλα στη Ντάρια στον καναπέ.
YOU ARE READING
The Perfect Match
Romance«Ντάρια δεν γίνεται να με φιλάς.»η φωνή του βγήκε περισσότερο βραχνή από όσο υπολόγιζε και είχε σχεδόν ανατριχιάσει. Τι στον διάολο; «Γιατί;»τα μάτια της γυάλιζαν στα δικά του, φαινόταν ικανοποιημένη. «Γιατί είπαμε ότι δεν έχουμε τέτοια σχέση. Δε...
