Η Στέλλα τον πέτυχε να βγαίνει το πρωί από το δωμάτιο της Ντάρια τη στιγμή που άνοιξε την πόρτα του δωματίου της για να πάει στο μπάνιο. Παρόλο που δεν ήταν η συνηθισμένη ώρα που ξυπνούσε, είχε νωρίς μάθημα γιόγκα εκείνη τη μέρα και δεν ήθελε να το χάσει.
Ο Κωνσταντίνος ήταν αγουροξυπνημένος, τα ρούχα που φορούσε χθες τσαλακωμένα και ήταν ολοφάνερο ότι είχε κοιμηθεί εκεί.
Τον κοίταξε στραβά και σοκαρισμένη.
«Καλημέρα.»μουρμούρισε βραχνιασμένα προσπερνώντας την και πέρασε στο δωμάτιο του. Η Στέλλα τον ακολούθησε και χώθηκε μέσα κρατώντας την πόρτα που πήγε να της κλείσει στη μούρη.
«Τι νομίζεις ότι κάνεις;»
«Τι εννοείς;»δεν την κοίταξε. Μπήκε μέσα στο μπάνιο που υπήρχε στο δωμάτιο, άνοιξε τη βρύση του νιπτήρα και έριξε νερό στο πρόσωπό του. Η Στέλλα στάθηκε πίσω του κοιτάζοντας τον επίμονα μέσα από τον καθρέφτη.
«Γιατί κοιμήθηκες στο δωμάτιο της Ντάρια;»
«Κοίτα τη δουλειά σου.»
Ο τόνος του ήταν κοφτός, μα δεν την πτόησε. Η δουλειά της ήθελε να είναι το να προστατέψει τη Ντάρια και το να μπλέξει με τον Κωνσταντίνο δεν ήταν καλή ιδέα.
«Η Ντάρια είναι ερωτευμένη μαζί σου και εσύ της δίνεις ελπίδες.»σταύρωσε τα χέρια στο στήθος της και συνοφρυώθηκε. Πραγματικά την ενοχλούσε. Ήταν όλα ένα παιχνίδι για αυτόν;
Του έλεγε πράγματα ευθέως, αυτό που σκεφτόταν. Ήξερε πως οι δυο τους είναι κοντά, είναι άλλωστε ο πρώτος άνθρωπος που εμπιστεύτηκε, μα αυτή η κατεύθυνση ήταν λάθος. Και η ίδια γνώριζε πως πολλά θύματα κακοποίησης προσκολλώνται στα άτομα που τους φέρονται καλά.
Ήταν σίγουρη πως την νοιαζόταν αλλά άλλο τόσο γνώριζε πως ο Κωνσταντίνος δεν ήταν η προσωποποίηση της υπομονής, της τρυφερότητας και της πραότητας. Πράγματα που ασυζητητί είχε ανάγκη η Ντάρια εκείνη τη στιγμή.
«Ξεκόλλα Στέλλα.»δεν της έδινε καν σημασία. Πέρασε τη μπλούζα πάνω από το κεφάλι του και την πέταξε στο καλάθι με τα άπλυτα.
«Είναι φίλη μου και ξέρεις ότι το τελευταίο που με νοιάζει είναι τα ερωτικά σου. Αλλά η μεγαλύτερη σου σχέση ήταν πόσο; Δύο μήνες;»
«Είχα και χρόνο αφού σ' ενδιαφέρει.»της απάντησε ειρωνικά.
«Δεν είναι αστείο. Κάνε ο,τι θες, με όποια θες αλλά το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ντάρια είναι κάποιον να την πληγώσει. Έχει άλλες πληγές να κλείσει.»
YOU ARE READING
The Perfect Match
Romance«Ντάρια δεν γίνεται να με φιλάς.»η φωνή του βγήκε περισσότερο βραχνή από όσο υπολόγιζε και είχε σχεδόν ανατριχιάσει. Τι στον διάολο; «Γιατί;»τα μάτια της γυάλιζαν στα δικά του, φαινόταν ικανοποιημένη. «Γιατί είπαμε ότι δεν έχουμε τέτοια σχέση. Δε...
