Ένας χρόνος μετά...
Γενικότερα το να βρεθούν άπαντες συγκεντρωμένοι μαζί αποτελούσε πλέον άθλο. Η Ντάρια είχε γεννήσει πριν τέσσερις μήνες, είχαν φτάσει Χριστούγεννα και θα τα περνούσαν όλοι μαζί στην Ελλάδα όπου και είχαν πλέον εγκατασταθεί. Πραγματικά όλοι μαζί.
Από τη Ρωσία είχαν καταφθάσει οι γονείς του Κωνσταντίνου, ο Μαξ και η Λίζα, ακόμη και οι γονείς της Λίζας καθώς ήθελαν να κάνουν Χριστούγεννα με το εγγόνι τους προς απογοήτευση του Μαξ και μέχρι κι ο Αντρέι δέχτηκε την πρόταση και πέταξαν με την Ιρίνα και τον μικρό για να γιορτάσουν. Η κοπέλα ήθελε άλλωστε να δει τις μικρές, δίδυμες κόρες της Ντάρια και ήταν ευκαιρία να ξεφύγουν από την καθημερινότητα.
Οι ετοιμασίες για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι ήταν χαοτικές. Κρατούσαν εναλλάξ τα μωρά και βοηθούσαν στο στρώσιμο του τραπεζιού κυριολεκτικά όλοι. Πιάτα πήγαιναν και έρχονταν, επικρατούσε φασαρία αλλά καλή διάθεση κι αυτό πραγματικά είχε σημασία.
Το ότι οι ζωές εξακολουθούσαν να κυλούν και να προσφέρουν συγκινήσεις σε διαφορετικό πλέον επίπεδο για τους περισσότερους. Το ότι οι άνθρωποι προσαρμόζονταν, συμβιβάζονταν και αυτό ήταν επιλογή τους ενώ κάποιοι άλλοι προτιμούσαν ακόμη να ζουν διαφορετικά και ταυτόχρονα ίδια και να είναι εντάξει με αυτό. Επιλογές συγκρούονταν και συνυπήρχαν αρμονικά.
Παρά τις αλλαγές τους το κλίμα ήταν γιορτινό. Ο καιρός βέβαια δεν ήταν ιδιαίτερα ψυχρός μα το σπίτι εξακολουθούσε να μυρίζει Χριστούγεννα από τα μπλεγμένα αρώματα ψητών και εποχιακών γλυκών, ενώ η Ντάρια δεν είχε λυπηθεί τα λαμπάκια στη διακόσμηση. Πρώτη φορά θα έκανε Χριστούγεννα άλλωστε και επιπλέον όλο το χρώμα και η υπερβολή φαινόταν να εξιτάρει τις μικρές που ανακάλυπταν σιγά σιγά τον κόσμο.
Εκείνη τη στιγμή οι δύο αδελφοί Ιωάννου βρίσκονταν όρθιοι στη μία γωνία του σαλονιού όπου μπαινόβγαιναν όλοι και επικρατούσε έντονη βαβούρα. Ο Μαξ κρατούσε την μία μικρή κόρη του αδερφού του που ήταν τυλιγμένη σαν μικρός ντολμάς στην κουβερτούλα της και ο Κωνσταντίνος την άλλη. Ήταν ευτυχώς ήσυχες την τελευταία ώρα και ήλπιζε να παραμείνουν.
«Ήθελα να σου πω. Ο Λεβίνσκι μου είπε για μια άκυρη εξέλιξη. Το μπάσταρδο του Γκαρσία ζει τη ζωούλα του κανονικά στο Μεξικό.»είπε ο Κωνσταντίνος τα τελευταία νέα που είχε μάθει από τον Λεβίνσκι πριν λίγες ημέρες.
Το βρήκε μάλιστα τυχαία καθώς συζητούσαν για την κίνηση στην αγορά της Λατινικής Αμερικής και κατά πόσο τους έπαιρνε να ανοιχτούν.
YOU ARE READING
The Perfect Match
Romance«Ντάρια δεν γίνεται να με φιλάς.»η φωνή του βγήκε περισσότερο βραχνή από όσο υπολόγιζε και είχε σχεδόν ανατριχιάσει. Τι στον διάολο; «Γιατί;»τα μάτια της γυάλιζαν στα δικά του, φαινόταν ικανοποιημένη. «Γιατί είπαμε ότι δεν έχουμε τέτοια σχέση. Δε...