3 HAFTA

II. Kitap Giriş / 20. Bölüm; Hazırlık

Hepinize merhabalar!!!
Serinin ikinci kitabıyla karşınızdayım! Bölüm yedeklemesi yapmadan başlamak istemedim ama artık başlamanın zamanı gelmişti!
Serinin ikinci kitabında bizleri çok güzel şeyler bekliyor! Desteğinize ihtiyacım var, unutmayın. Sizleri çok seviyorum, iyi okumalar!!!
Eğer birkaç şeyi unuttuysanız önceki bölümü okuyup tekrar gelin derim!

~

Emek, karşılığını alınca güzel olurdu. Bir şeye emek verip karşılığını alamazsak bu bizim için büyük bir yenilgi olurdu. Ben emeklerimin karşılığını almak için her şeyi yapacaktım.

Arabamla son sürat Yalgı'nın çağırdığı yere giderken aklımda bin bir türlü düşünceler vardı. Her şeyin güzel olacağına inanıyordum ve bunu istiyordum.

Abim ile Baran'a haber vermiştim. Normalde vermezdim ama son olanlardan sonra haberleri olması gerektiğini düşünmüştüm. Depoya gelmeyeceklerdi ama boynuma taktığım kameralı kolye sayesinde olan her şeyi izleyebileceklerdi.

Telefonum çaldığında Baran'ın aradığını gördüm.

"Efendim?" dedim telefonu açtığımda.

"Sevgilim yavaş sürer misin şu arabayı?" dedi.

"Bunun için mi aradın?" diye sordum.

"Evet, ne var arayamaz mıyım?" diyerek karşılık verdi.

"Tabi ki arayabilirsin. Daha yavaş sürerim." dedim ve telefonu kapattım. Gaza daha fazla yüklendim ve araba jet hızıyla gitmeye başladı. Bunu tabi ki Baran'a inat yapmıştım!!

Yaklaşık 5 dakika sonra depoya vardım. Kulağımda ki kulaklığın çalıştığını belirten sesi duyduktan sonra kulaklarıma Baran'ın sesi de ulaştı.

"Dikkatli ol. O herifin tek yanlış hareketinde oraya gelirim şimdiden söyleyeyim." dedi.

"Sakın öyle bir şey yapayım deme! Her şeyi mahvedersin." dedim sinirle. Karşı taraftan ses gelmedi.

Arabadan indim ve anahtarı cebime attım. Depoya ilerlerken etraftan çıt sesi dahi duyulmuyordu. Demir kapıyı yavaşça ittirdim ve içeri girdim.

"Yalgı!" diye seslendim içeri doğru. Ardından bir kapının açılma sesi geldi ve Yalgı görüş açıma girdi.

"Ooo hoşgeldin." dedi ve kollarını açıp bana sarılmak için öne doğru yeltendi.

"Mesafeni koru." derken bir adım geriledim.

"Okey." dedi ve iki elini de havaya kaldırdı.

"Konuşmak istemiştin, dinliyorum." dedim.

"Oturalım önce." dedi odasını göstererek.

"Fazla durmayacağım, söyle." dedim ısrarla.

"Korkma tatlım, yemem seni." dedi ve elini omuzuma koydu.

"Elini çek." dedim.

"Regl mi oldun sen? Ne bu agresiflik?" dedi ama elini hâlâ çekmemişti.

Sağ elimle omuzumda ki elini tutup çevirdim ve acıyla haykırmasına neden oldum.

"Adamların olmadan bir bok değilsin." dedim tükürürcesine.