3 hafta- 2 gün serisi🌸
Ben kimseydim.
Ben biriydim.
Ben Deren'dim.
Deren dans etmeyi severdi. Deren mutluydu. Deren eğlenceliydi.
Ama diğer tarafım böyle değildi...
O vahşeti severdi.
O ölümü severdi, ölümü isterdi.
Ölümler ona adaleti getirirdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
EVET YANLIŞ GÖRMÜYORSUNUZZ
Baran'ın modeli Cüneyt sonunda kitabımı farketti🥹 Kendimle o kadar gurur duyuyorum ki, iyi ki bu kitabı yazmaya başlamışım. Her şey sizler sayesinde hepinize çokteşekkür ederiiimm🫶
Şimdi sizi bölümle başbaşa bırakıyorum!
Bol bol yorum atmayı ve bölümü oylamayı unutmayın :)) İyi Okumalar!!!
💃
4 yıl boyunca bir sınava hazırlanırdık ve 4 yıl sonunda o sınava girerek emeklerimizin karşılığını alırdık.
Benim ki de aynı misaldi aslında.
Yaklaşık 3 senedir bir iş için uğraşıyordum. Elimden gelenin fazlasını yapıyordum. Bugün ise bunca senemi verdiğim işin karşılığını alacaktım.
Bugün Yalgı yakalanacaktı ve ben emeklerimin karşılığını alacaktım.
Umarım.
Sabah uyandıktan sonra Baran'la hızlıca bir kahvaltı edip onun evinden çıkmıştım. Şimdi ise arabada çok da acele etmeden karakola gidiyordum. Amirim bir plan yapmıştı ve bu planı dinlemek benim de hakkımdı.
Karakola geldiğimde arabadan inip karakola girdim. Birkaç tanıdık polise başımla selam verdikten sonra doğruca amirimin odasının önüne geldim ve kapıya 2 kez tıkladım. İçeriden gel diye seslenen amirimin sesini duyunca kapıyı açıp içeri girdim.
Amirim masasının başında önünde evraklarla ilgileniyordu. Kafasını kaldırıp beni gördükten sonra dudaklarında hafif bir tebessüm oluştu.
"Hoşgeldin kızım. Geç otur şöyle." dedi önündeki sandalyeyi göstererek.
"Hoşbuldum amirim." dedim ve sandalyeye oturdum.
Bakışları gururla üzerimde gezindi.
"Bugün bitiyor, heyecanlı mısın?" diye sordu merakla.
"Heyecanlı değilim sabırsızım. O şerefsizi ellerinde kelepçeyle görmek için sabırsızlanıyorum sadece." diyerek cevap verdim.
"İçinde şüphe olmasın. Plan tıkır tıkır işleyecek ve Yalgı Türkiye Cumhuriyeti Adaleti karşısında en ağır cezayı çekecek." dedi kendinden emin sesiyle.
"Ben bugün Yalgı'yı yakalayacağımdan eminim amirim. Ama onun hakettiği cezayı alacağından emin değilim. Çünkü Türkiye Cumhuriyeti Adaletli değil! Ne zamandan beri hakedenler hakettiği cezayı çekiyor? Binlerce kadın cinayeti işlendi ama onları öldürenlerin yarısı hâlâ dışarıda! Milyonlarca tacizci tecavüzcü insan var ve adalet "sarhoştum" dediğinde bile onları serbest bırakıyor. Nerede adalet amirim? Ben kendimi bildim bileli üzülerek söylüyorum ama Türkiye'de adalet görmüyorum. Çok görmeye çalıştım ama göremiyorum. Bazen kör olmak istesen de olamazsın ya hani. Bazı şeylere kör olunmuyor işte." dedim. Belki sert konuşmuştum ama sadece doğruları söylemiştim. Herkes farkındaydı ama kimse dillendirmiyordu.
