Yukarıda dolunay parlak ışığıyla bedenlerimizi kutsarken yanımda oturan adamın sözlerini dinliyordum.
"Çoban ve dokumacı kız birbirlerinden ayrı düşmüş. Yılda bir kez görüşmelerine izin veriliyormuş. Bu geceye Yıldızların Buluştuğu Gece demişler,"...
Başımaöyleçokşey geldi ki... Çokşükür ki geride kaldılar, sırada önümüzdekiler varMDMSKXKS
Sizlere Nevşehir'deki apartımdan bir bölüm getirdim.
Çekingen, asosyal ve anksiyeteli kişiliğimacıiçindekıvranıp, stresten her yerimde sivilceler çıkarken beni iyi edebilecek tek şey sizdiniz. O yüzden hemencecik bitirdim bölümü ve geldim 🤍
Keyifle okuyun 🦋
🌌🌌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatımda başıma gelen her güzel olayın ardından hep en kötülerine hazırlardım kendimi. Çünkü bilirdim ki bir mutluluk yaşamışsam iki katı mutsuzluk hemen peşinden gelirdi.
Sekiz yaşımdayken şimdi hatırlayamadığım bir sebepten dolayı çok mutluydum. Genelde okulu sevmezdim, herkesle annesi ilgilenirken benimle babam ilgilenmeye çalıştığı içindi bu huysuzluğum ama o gün beni çok mutlu ettiğini hatırlıyorum okulun. Sonra annemin biriyle evleneceği haberini almıştım.
Sadece birkaç saatlik mutluluğuma dahi gölge düşürmüştü annem. Hiçbir zaman çok ilgili değildi ama en azından hafta sonları benimle biraz olsun vakit geçiriyordu. Bu haberin o saatleri de elimden alacağını bildiğimden sonsuza kadar hayatımı etkileyen bir haber aldığımın, o yaşta bile farkındaydım.
On sekizimde, babam işi bıraktığında da çok mutlu olmuştum. Artık birilerinin mutluluğunu bizimkinin önüne koymayacak ve eve daha sık gelecekti. Ama sonra o, tüm boş zamanını artık kimse olduğu yerde öldürmeyi seçti. Birkaç günlük mutluluk, yıllarca sürecek bir mutsuzluğa gebeydi ve ben ilk günden beri bunun farkındaydım.
Yirmi dördümde hayatıma bir adam girmişti. Tüm bu olumsuzluklara son verip beni ben olduğum için sevebilecek biri; lanetimi kırdığımı düşünmeme sebep olacak kadar kalbimi döven. Kendimi ona teslim etmek hem çok zor hem de çok kolaydı. İlk kez, beynimde asla susmayan seslerin arasında istediğimi yapabilme cesareti gösterebilmiştim. Benim için çok büyük bir adımdı. Hayatıma bir ışık getirecek, yepyeni bir sayfadaydım ve bunu en derinlerde hissedebiliyordum.
O, başkasını seviyordu.
En yakın arkadaşının nişanlısını.
Gönüldü bu elbette, insan seveceği kişiyi seçme konusunda başarılı olamıyordu. Bir kere aşkın o hafifçe sızlatan kıvılcımı kalbine düştüğünde önlem alamıyordunuz ki. Geçmişteki duyguları yüzünden onu suçlayamıyor ama buruk hissetmekten kendimi de alamıyordum.
Bu gece, benim miladımdı.
Ama o da uzun sürememişti. Artık hiçbir şeyi düşünmemem, korkmamam ve sevgimi sonuna kadar yaşayabileceğim o evrede olmam gerekiyordu ama bir şekilde buna da izin verilmemişti.
