Yukarıda dolunay parlak ışığıyla bedenlerimizi kutsarken yanımda oturan adamın sözlerini dinliyordum.
"Çoban ve dokumacı kız birbirlerinden ayrı düşmüş. Yılda bir kez görüşmelerine izin veriliyormuş. Bu geceye Yıldızların Buluştuğu Gece demişler,"...
Üzerimdeki kem göz ve nazardan arınırım diye bölümgetirdim oy ve yorumlarınız gecemi güzelleştirsin 🤍
BU ARADA üniversite sonuçları açıklandıhakkınızdahayırlısıolmuşturumarım. Nevşehir'de yaşayan var mı acaba? Ya da okuyan?? Yazarınızın yeni adresi orası olacak çünkü yardımcıolursanızsevinirim 🥺🥺
Bir de yakında bambaşka serüvenler için reklam yapmaya gelebilirim hazırlıklı olun:))
Keyifli Okumalar! 🦋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌌🌌
"O gece de böyle hissettin mi?"
"Yıldızların buluştuğu gecede."
"Karım olduğun geceden bahsediyorum."
Sadece birkaç saniye önce bulunduğum yerden çok mutluyken şimdi endişeden mideme ağrılar giriyordu. Yutkunamadım. Vücuduma söz geçirip kendi ayaklarım üzerinde durmakta dahi zorlandım. Hipnoz olmuşçasına, bütün şaşkınlığımla gözlerinin içine bakarken onun yüzünden öfke, hayal kırıklığı ve adını koyamadığım çeşit çeşit duygu okunuyordu.
Hatırlamak mı daha ağırdı yoksa hatırladıklarımı kendime saklamak mı diye sorulsa bir cevabım olur muydu emin değilim ama hatırladığımı onun biliyor olmasının hepsinden ağır olduğu gerçeği beni olduğum yere çivileyivermişti.
"Konuşabilir miyiz," dedim titreyen sesime inat güçlü durmaya çalışırken.
Kulaklarım daha iyi duymaya başlamış olmalıydı ki arkada başka bir şarkının başladığını seçebiliyordum şimdi. Kendini dans pistine atan insanların arasında sarsak adımlarla salondan çıktım. Peşimden geldiğini düşünerek rahat bir alan ararken uzun adımlarıyla önüme geçip bileğimi kavrayarak arkasından adımlamama sebep oldu.
Hızlıca düşünmeye çalıştım.
Hiçbir bahaneyi bunun önüne koyamazdım, biliyordum. Ne kadar korktuğumu, hiçbir şey bilmediğimi ve böylesinin daha iyi olabileceğini düşündüğümü söylemek onun hissettiklerine haksızlık olacaktı. Beni anlamasını umut etsem de nereye kadar bunların arkasına sığınabileceğimden emin değildim.
Onu kaybetmek en büyük korkumdu. Hiçbir zaman sevilmeme ihtimalimden daha korkutucu hem de. Ve ben bunu neredeyse başarıyordum. Onu kaybediyordum. Bunun tam tersinin olmasını isterken aldığım kararlarla hem de.
