Pleasured By The Twin Billionaires

Chapter 19

Catherine POV

Kakatapos ko lang mag linis ng katawan ko sa restroom at nakapag palit narin ako ng suot kong damit. Pabalik na'ko sa kinauupuan namin ng madatnan kong nakabihis na rin si Vincent at masarap na natutulog. Akala ko ako lang ang napagod sa aming dalawa, siya rin pala at mukhang mas pagod na pagod pa siya kesa sa akin.

Dahan-dahan akong naglakad pabalik sa upuan ko kanina. Avoiding not to wake him up, and not to disturb him in sleeping. Mahina akong napasinghal ng makaupo na'ko sa upuan ko. Im tired.

I lean my back and close my eyes. Makapagpahinga na muna, ilang oras pa naman bago kami makarating sa paruruonan namin. Napamulat ako nang may maalalang isang bagay. I forgot to tell about this to Sheila, saka ko nalang pala sasabihin kapag nakababa na kami ng eroplano. Nalala kong bawal nga pala ang gumamit ng phone rito. You can use phone but you're not allowed to use any call or data.

“Baby, wake up, the plane will land.” Vincent try to wake me up. I gently open my eyes and look at him in his eyes confused.

“Huh?”

“The plane were going to land, and also we're already here in canada.” anunsyo nito sa'kin. Mabilis akong umayos ng upo saka lumingon-lingon sa bintana at kay Vincent.

“You still want to sleep?” tanong ni Vincent while looking at my face na nagpailang sa'kin. Marahan naman akong tumango sa kaniya. Im still tired. “ You can have your rest, kapag nakauwi na tayo sa bahay natin.”

“Bahay? Natin? What do you mean?” takang tanong ko, ang look at his eyes confused again.

“Yes our house. Starting now dito na tayo sa Canada titira. I bought a house before we go here. ” paliwanag nito saka ako muling tumango. “The plane are going to land.” dagdag na saad nito.

I look outside kung ano ang itsura nang pag landing ng eroplano. Ang mga bahay at mga building na kay liliit sa itaas ngayo'y unti-unti nang nag sisilakihan sa bawat pagbaba ng lipad ng eroplano. I was amazed about what i saw the beautifulness of canada is so absolutely amazing.

“Wow,” manghang ani ko habang nakatitig parin sa labas ng eroplano. Mabilis lang din naman na nakalapag ng maayos ang private plane ni Vincent.

“Let's go?” tanong ni Vincent saka inilahad ang kamay para kunin ang kamay ko upang ako'y alalayan. Kinuha ko naman ang nakalahad na kamay nito. Vincent guide me to go outside of the plane.

Paglabas na paglabas namin ng private plane natanaw ko agad ang mga lalaking naka suot na itim. Isang magarang sasakyan din ang naruon na nakaparada at mukhang mamahalin. Mas mahal pa ata 'yun sa buhay ko.

“Take care.” paalala ni Vincent habang hawak-hawak parin ang kamay ko at patuloy akong inaalalayan bumaba ng hagdan.

“Salamat.” saad ko at ngumiti sa lalaki. But he didn't remove his hand holding mine. Pati sa pagsakay sa sasakyan ay inalalayan niya parin ako. Sa may backseat kami sumakay ni Vincent. Someone driving the car for us.

“Ang mga gamit natin?” tarantang tanong ko ng magsimulang umandar na ang sasakyan.

“Don't worry, i already send it to our house.” nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi ni Vincent. Akala ko naiwan na ang mga gamit namin eh. 

“Ahh, okay.” tangi ko nalang na naitugon saka sumandal sa bintana ng sasakyan.

“why are you leaning your head in the window? Here's my shoulder you can lean your head.” ani ni Vincent saka isinandal ang ulo ko sa kaniyang balikat. Ang bango, pabango niya kaagad ang naamoy ko. Ang sarap langhapin.

“Malayo pa ba?” tanong ko rito na nakasanday parin ang ulo ko sa balikat nito. Habang ang isang kamay nito'y nakahawak parin sa kamay ko.

“Malapit na, are you hungry?” ramdam ko ang pag vibrate ng boses nito dahil sa laki at lalim niyon.