Pleasured By The Twin Billionaires

Epilogue

EPILOGUE

The time flies fast. Parang kahapon lang ang nakaraan. Ang bilis ng mga pangyayari. Mga pangyayari na hindi ko inaasahang mangyari. It's been eight years since everything happened. At ngayon isa nalang alala ang mga bagay-bagay na, isang mapait na ala-ala na hinding-hindi ko malilimutan.

“Saan tayo pupunta mama?” takang tanong ng isa sa mga kambal kong anak. Habang nakakunot ang noong nagtataka. Nasa kalagitnaan kami ng biyahe papunta sa sementeryo para bisitahin ang isang taong mahalaga sa'kin.

“At the cemetery, we're going to visit someone.” sumulyap ako sa salamin para tingnan sila. Magkatabing mag kaupo sa likod ang kambal kong anak, habang ako'y nag mamaneho ng sasakyan.

Mag aapat na taon na ang kambal kaya nagiging bukas na ang isip ng mga ito sa mga bagay-bagay na nangyayari sa kanilang paligid. Ilang minuto ang naging biyahe namin para makarating sa Soul Cemetery.

Inalalayan kong bumaba nang sasakyan ang dalawa kong anak saka hinawakan ang mga kamay nitong naglakad sa puntod ng isang tao. Hindi ko inaakalang mawawala siya ng biglaan. Wala naman akong nagawa kundi tanggapin ang mga nangyari.

Dala-dala naman ni Cyller ang bulak-lak. I kneel in the floor in front of the grave. Saka inilapag ang bulak-lak rito na hawak-hawal ng anak ko.

“Hi tita Sheila!” Cyllex greeted her tita. This day is her eight years death anniversary. Hindi na niya kinaya pang labanan ang sakit niya kaya isinuko na niya ang buhay niya sa kawalan.

Nginitian ko ang anak at hinawakan ang pisnge nito saka kumuha ng kandila para mag tirik sa puntod nito. Cyllex and Cyller watched me doing this. “Mama i want to give some chocolate tita Sheila.” malambing na tanong ni Cyllex kaya napatango ako na nakangiti.

Inilapag naman ni Cyllex ang isang balot ng chocolate sa puntod ni Sheila. Si Cyller naman na tahimik lang sa gilid. “Oh, ba't ang tahimik ng baby ko diyan?” tanong ko kay Cyller na naka busangot.

“I'm hungry mama.” nabusangot nitong sagot saka hinawakan ang kaniyang tiyan para himasin, para sabihing gutom na siya. Natawa naman ako kaya pinisil ko ang pisnge ng anak.

Napaka gwapo ng mga itsura nito manang-mana sa tatay nila. Sumagi naman sa isip ko ang nangyari eight years ago. Matapos mangyari ang lahat ng 'yon nagbago ang takbo ng buhay ko.

Kasabay ng pagkawala ni Sheila ay ang pagkawala ni Vincent sa'king tabi. He survived the car crush happened to him but he left me and chose another woman. He left us with our son.

Pinalaki ko ang kambal ko ng wala ang kanilang ama. Katulong ko naman sa pagaalaga ay si Calvin kahit na may anak din itong inaalagaan, kaya ang palaging nandiyan ay si Catherine at ang asawa nitong si Lucas.

“Okay, let's go to your Tita Catherine. She cooked food for us.” hinawakan ko ang kamay ng dalawa kong anak saka sabay-sabay kaming naglakad paalis ng sementeryo at muling sumakay sa sasakyan.

Catherine invite us to have a lunch in their house. Laking pasasalamat ko talagang gumaling si Catherine sa sakit nito, buti nalang at nandiyan si Lucas para gabayan ito hanggang sa gumaling ito at maka recovered. Mahigit anim na taon ang ginugol nito sa Mental Hospital para magpagaling.

“Here are some snacks, kainin mo na kung nagugutom na talaga ang baby ni mama.”kinuha ko ang isang balot ng biscuit saka ibinigay sa anak na nagugutom na. Busy naman si Cyllex sa paglalaro ng ipad nito habang nanononood lang si Cyller sa kapatid nito.

Ilang minuto lang ang tinahak namin papunta sa bahay nina Catherine dahil 'di naman gaano kalayuan ang bahay ng mga ito. Lucas bought their house dahil ito ang pangarap nilang tahanan.