Pleasured By The Twin Billionaires

Chapter 23

Eto ang unang araw ko ngayon sa Xcienisce University. Kinakabahan ako ngayon dahil wala pa'ko gaanong ka close sa mga magiging kaklase ko, but i hop mababait silang lahat. Nasa cotse palang ako papasok sa University may hatid at taga sundo ako dahil may driver si Daddy sa bahay. Ilang minuto lang ang inabot bago kami makarating ng tuluyan sa Xcienisce University.

Pagkababa na pagkababa ko palang namangha na kaagad ang aking mga mata. Nasa may ground palang ako ng university but i can see the beautifulness of this University. Dito pala ako ibinaba ni Kuyang driver sa loob ng ground.

This university has four building na magkakahelera at may palapag na tig a-anim na palapag. I started to walk papunta sa ikatlong building para pumunta sa kinaroroonan ng aking magiging bagong room.

Pagpasok na pagpasok ko palang sa loob ng ikatlong building bumungad ka agad sa'kin ang malamig na hallway dulot ng mga aircon na nagpapalamig sa loob nito. Tahimik din ang hallway dahil saad ang pag kakaalam ko'y sound proof ang bawat pinto ng classroom. May mga ilang studyante ang tahimik na naglalakad sa hallway mga seryoso ang mga mukha at walang ka emo-emosyon.

Umakyat na ako patungo sa ika-apat na palapag ng building 'di naman nakakapagod umakyat dahil may elevator naman na naririto. Inisa-isa ko ang bawat pinto kung nasaan ang room 13-DO sa aking paglalakad hanggang sa mapadpad ako sa room na hinahanap ko.

Ngayon ko lang napansin na wala man lang nag guide sa'kin dito sa university basta nalang ako pumasok. Kakatok na sana ako sa may pinto nang bigla itong nag bukas at lumabas ang dalawang lalaking seryoso ang mukha at basta-basta nalang akong nilagpasan na para bang wala ako roon. Anong klaseng university ba 'to bakit parang walang mga pakealam ang mga tao sa bawat isa.

Ipinagpatuloy ko nalang ang pagpasok sa loob ng room at bumungad sa'kin ang mga magiging kaklase ko mga busy ito sa kani-kanilang buhay at wala man lang nakapansin na pumasok ako sa loob. Nakakita ako ng bakanteng upuan sa likod kaya roon ako lumapit at naupo wala akong katabi dahil parang bakante ang upuan na ito sa likuran.

Parang masu-sungit ata ang mga bago kong kaklase. Wala pang professor ang dumarating kaya bising-bisi pa ang mga kaklase sa mga sarili nitong mundo.

“Hi!” nagulat naman ako nang bigla 'tong tumabi sa'kin at kumaway saka inilahad ang isang kamay para makipag kamay. Nakaukit naman sa magandang mukha nito ang malaking ngiti.

Ngumiti naman ako pabalik at tinanggap ang kamay nito. “Hello,” saad ko. Akala ko walang kakausap sa'kin dito meron naman pala.

“Where are you from? You are the new one right?” mababakas sa pananalita nito na may Canadian accent. Binawi ko namang muli ang aking kamay bago sumagot sa tanong nito.

“Philippines and yes i am.” I said then smiled at her.

“What's your name?” muling natong nito.

“Catherine, and you?”

“Im Anna.” sagot nito ang smiled sweetly.

Naging maayos naman ang unang araw ko sa Xcienisce University but there's a thing that i can't move on. I've been thinking this since i saw it on my locker. Hanggang ngayon nag i-isip parin ako kung sino ang naglagay noon sa loob ng locker ko.

Is someone are following me? That's my hunch. Earlier after classes i go to the locker. Bago matapos ang klase ay ibinigay na sa'kin ang susi ng locker ko kaya punta kaagad ako roon para ayusin ang mga gamit ko but in my surprised. Bumungad sa akin sa loob niyon ang isang letter that writen by blood and the content of paper said "Be ready newbie. 5-WDBY”

Instead to feel scared i feel more curious. Is someone threatening me? As if im scared.

“You okay?” Anna said and tap my back when she saw me. Naglalakad kasi ako sa may hallway na may malalim na iniisip. Im thinking anong ibigsabihin ng 5-WDBY? Na c-curious ako.