Ateşe Ateşle

10. bölüm

Bugün Akın'ı kendime ısındırmak için taktik yapacaktım, bahçıvana mesaj atıp bahçesinin fotoğraflarını istediğimi söyledim. Adam tek tek tüm güllerin fotoğraflarını çekip yolladığında suratımda ufak bir tebessüm oluştu.

"Akın bey, bahçıvan bahçenize ulaşmış. Biraz rüşvet gibi olacak ama bana kendinizle ilgili bir şeyler anlatırsanız fotoğraflarını gösterip iyi olduklarından emin olmanızı sağlarım."

Bana ters bir bakış atıp iç çekti, sinir olduğu belliydi. Sigarasını yakıp karşısını gösterdiğinde sırıtıp oturdum.

"Senin hareketlerini ve isteklerini sorgulamayı bıraktım artık. Neden benim hakkımda bir şeyler öğrenmek istiyorsun ki, herşeyi bildiğini sanıyordum."

O hep konuşsun diye uğraşsam da bir süre konuşup hemen susuyordu. Derin bir nefes çekti sigarasından, dumanı yine gökyüzüne üfledi.

"Neden hep yukarı üflüyorsun dumanını?" İstemsizce sormuştum.

"Gülendam üstümden kokusunu almayı hiç sevmezdi, birçok kez denedim ama bırakamadım bu mereti. Belki de o beni bırakmadı, bilmiyorum."

Ağzının içine baktığımı fark edip doğruldum, arkama yaslandım istemesemde. Tekrar konuşmaya başladığında her mimiğini izliyordum.

"Aile olmak istiyordum her zaman, eşimi de çok seviyordum. Maalesef ki hiç bir zaman aile gibi hissedemedim, çocuklarımız olduktan sonra bile, onca aşka rağmen bir şey eksikti hep."

Durup gözlerime baktığında fırtınalı bakışları yüzünden içim titredi, titrek bir nefes çektim içime belli etmeden.

"Biz aşıktık, sevgiliydik, birbirimiz olmadan nefes bile alamazdık bazen ama hep bir şey eksikti. Gülendam bunun farkına vardığı an bana da anlattı, biz sadece aşıktık aile değildik."

"Benim hayatım ise tam tersiydi."

Sözlerimden sonra bana bakarken buruk bir gülümseme oluştu suratında, gözlerime bakıp başını iki yana salladı ve sigarasını söndürüp ayaklandı. Odasına doğru ilerlerken bir kez bile dönüp bakmamıştı.