Ateşe Ateşle

15. bölüm

Akın ben dışarıdayken odasından çıkmamaya başlamıştı, ben ise onu bir dakika bile olsa görebilmek için yayla evinin bahçesinde dolanıp duruyordum.

Kahvaltıyı hazırlayıp iki lokma yiyor, odama geçip Akın'ın yemesini bekliyordum. Ben odama geçtikten sonra odasından çıkıp hızla karnını doyuruyordu.

Bu böyle iki hafta kadar sürmüştü ve ben yanıbaşımdaki adamım yüzüne hasret kalmıştım. Bunun böyle gideceğini sanmıyordum, bunu konuşup halletmemiz gerekiyordu.

Osman'ı arayıp tütün ve bu Akın beyle ilgili bilgi toplamasını istedim. Pipomu çıkartıp son kalan tütünümü yerleştirip tutuşturdum, yeni pipom eskisi kadar mükemmel değildi ama alışacaktım.

Fırtınalı gözlerinin hasretinden burnum sızlamaya başlamıştı. Osman'dan gelen aramayı hemen cevapladım.

"Reis, bu adamın tek zaafı güller galiba, ama buket falan değil. Toprağa dikili gül fidanlarını seviyor herhalde, evinin her yerinde güllerle ilgili kitaplar var."

"Tamam Osman, o zaman bir kaç çeşit zor bulunan fidan bulalım beyefendiye. Bakalım nasıl tepki verecek."

Beni sorgulamamayı öğrenmiş olan Osman, "hemen reis" diyerek telefonu kapattı. Bende keyifle pipomu içmeye devam ettim.

Bir süre sonra ufak bir kamyonet yanaştı evimin önüne, arkasında üç çeşit gül fidanı vardı. Osman arkasına yanaşıp adamlara gülleri nereye dikeceklerini söylerken ellerimi arkama bağlamış onları izliyordum.

Akın beyin aralanan kapısını fark ettim, sessizce kapıdan çıkıp gül fidanlarını diken adamları izlemeye başladı. Dudaklarında can bulan minik tebessüm her şeye değerdi, adamlar işlerini bitirip yanıma geldiklerinde fiyatlarla ilgili konuşmak istediler ama elimi kaldırıp susturdum onları.

"Osman halledecek, fatura şahsi hesabıma yazılsın." Adamlar bahçeden çıktıklarında Akın bey bana döndü.

"Bu güller çok pahalı, keşke solacak olmasalardı." Yüzünden gitmeyen gülümsemeye baktım.

"Onların ölmesine izin mi vereceksin yani? Suçsuz günahsız gülleri ölüme mi terk edeceksin, sen bilirsin. Bu gülümsemeni görmek için her solduklarında yenilerini getirtirim."

İlk kez bana bakarken kızaran yanakları onu on yaş gençleştirirken, bu halini aklıma kazımak için gözlerimi bir an bile ondan ayırmadım.