Wooyoung, boş gününü iyi değerlendirmek için bugün kardeşini eve getirmek istemişti, zaten kardeşi ara sıra burda kaldığı için kıyafetleri de burdaydı. Ailesine haber verdikten sonra tek yapması gereken gidip onu almak olacaktı. San'ın da gözlerini açmaya başladığını görür görmez kafasında kurduğu planı söylemek için hemen yatağında ona doğru döndü.
"Bugün Kyungmin'i okuldan alıp bana getirmek istiyorum hem hafta sonunu da bende geçirir diye düşündüm. Birazdan bir şeyler atıştırıp çıkarım."
San yatakta gerindi. "İyi o zaman birlikte gidelim."
"Sen nereye?"
"Okuldan birlikte alalım, madem ikimizin de boş günü hem bugün birlikte takılırız yani sizi ben gezdiririm." demişti San, Kyungmin'le çok iyi anlaşıyordu hatta kendisine olan bağlılığını çok iyi bildiği için Wooyoung'un kabul edeceğini biliyordu.
Kyungmin buraya uğradığı dönemlerde ikilinin anlaşamadığını bildiğinden çoğu zaman susmak zorunda kalsa da abisi görmeden bahçeden San'ın evine sızıp onunla oyun oynadığı oluyordu. San da ona uyum sağlayınca çok iyi bir ikili olmuşlardı.
"San hastayım dedim bugün beni görmesinler dışarda," Wooyoung daha detaylı bir şekilde düşünerek iş tehlikesini de söylemişti, diğer yandan da San'ın söylediği şey yüzünden de kabul etmek de istiyordu. "Ayrıca gerçekten gelecek misin?"
"Biraz daha uzak bir yere gideriz iş çıkış saatine kalmadan da döneriz." San uzanıp ona dokunup dokunmamak arasında gidip gelmişti. Sabah uyanır uyanmaz bile bu kadar iyi gözükmesi yüzünden aklı başından gitmeye başlamıştı bile.
"Bizim eskisi gibi anlaşamadığımızı düşünüyor ne diyeceğiz? Tekrardan rol mü yapmamız lazım? Ama birlikte gidiyoruz saçma olur."
"Anlaşmaya başladığımızı söyleriz." San bir çırpıda cevaplayıp yataktan kalkmış evine gitmek için merdivenin yolunu tutmuştu bile. Eskisi gibi olacak değillerdi, özellikle aralarında onca şey geçtikten sonra bu imkansız gibi bir şeydi.
"Seni görünce çok sevinecek," Wooyoung onun peşinden mutfağına doğru inerken gülümsemesine engel olamıyordu çünkü özlediği kardeşi tam bir San delisiydi. "Sana bayılıyor hatta senin gibi olmak istiyor."
"Bana herkes bayılıyor bir tek sen hariç." diye fısıldamıştı San arkasına bile bakmadan bahçeden çıkıp kendi bölgesine gitmişti.
***
"Siz arkadaş mı oldunuz?"
Kyungmin, San'ın arabasıyla okuldan alınmış olmasına şaşırmasının yanı sıra abisinin de ön koltukta sakin bir şekilde oturmasına da ayrı bir şekilde şaşırmıştı. Arka koltuğa oturup yola çıktıklarından beri ikiliyi bir süre gözlemleyip normal davranmıştı ama artık merak ettiği soruyu sorduğuna göre rahatlamıştı.
San aralarında geçen durum yüzünden tam olarak arkadaş kelimesini beğenmedi. "Arkadaş demeyelim de-"
"O zaman hâlâ düşman gibisiniz." Kyungmin beklentiyle San'a bakarken bu kez abisine dönmüştü, ondan da cevap bekliyordu.
"Düşman değiliz, arkadaş da değiliz. Yani iyi anlaşmaya başladık." Kardeşine en doğru şekilde açıkladığını düşünüyordu aslında ama o susmayacağa benziyordu çünkü kardeşindeki huyu da aynı kendisi gibiydi, meraklı biriydi.
"O zaman arkadaşsınız."
"İyi geçinmeye başlayan insanların hepsi arkadaş olur diye bir durum yok." demişti Wooyoung aynı tahmin ettiği gibi kardeşi susmamış, sorgulamaya devam etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mon contraire |woosan|
Fanfiction"Senin yüzünden sosyal medyaya düştük Wooyoung." "Bence evim çok şirin oldu." (mon contraire fransızca'da benim tersim anlamına gelir)
