KAFES: AVLU-BXB

21.

2 AY SONRA...

insan varlığı kendi düşmanıdır. 

bir insan kaç kez girer bir mezara? karanlıkta kaldığım her yer bir mezar bana.

gözlerimi karanlık hücrede gezdirdiğimde nefes alıp veriyordum. gözlerim hiddet ile açılmış karşımdaki demir kapıya bakıyordum.

kaç gündür buradaydım bilmiyordum bildiğim tek şey vardı o da gözlerimi açtığımda kendimi burada bulduğumdu.

Zaman kavramını yitirmiş gibiydim. saatin kaç olduğu bilmiyordum ya da hangi günde olduğumu.

başımı yavaşça duvara yasladığımda ayaklarımı ileri uzattım. musayı öldürmüştüm.

o şerefsiz herifi çok fena bir şekilde öldürmüştüm. güldüm. hatta kahkaha attım. kahkaham hücre duvarlarına çarparak yankı yaptığında birden gülmem kesildi.

gözlerim keskinleşti.

içimde bu dengesiz dürtüleri durduramıyordum. düşüncelerim bana inat çok keskin ve tehlikeli çalışıyordu.

eskiden insanlara yardım eden kendi halinde bir adam iken şimdi ise bir canavara dönüşmüştüm.

beni buna zorladılar. içimdeki bu öfke bu hiddet beni kana susayan bir canavara dönüştürmüştü.

halbuki eskiden tek derdi kardeşine ne yemek yapacağını düşünen, erkek kardeşi ile küçük dünyasında mutlu olan bir adamdım ben.

gözümden bir damla yaş yanağımdan çeneme doğru süzüldüğünde hareket etmedim.

isyan durmuştu. ama benim içimdeki bu isyan durmamıştı. daha yeni başlıyordu. artık o eski akından eser yoktu.

istesem de o eski akın olamazdım. ben kendi adaleti ile sınanmış bir askerdim. şimdi sıra adaleti ters düşen bu sahtekar dünyanın adaletindeydi.

AVLU...

Yangınlar sönmezdi onları harlayan içindeki bu direnişti. avlu da kaos vardı. kargaşa vardı. yaşam ve ölüm savaşı vardı.

avlu da direniş vardı. demir ve adamları çamaşırhaneye indiklerinde diğer bloklardaki adamları gözcülük yapıyordu. 

makinen arkasına geçerek bu sabah gelen teslimattaki partileri aldı. kapı önündeki adamlarından biri ıslık çaldığında "cafer sende "diyerek paketi ilerdeki adamına attığında cafer paketi alarak arkasındaki gizli bölmeye sakladı.

içeri giren kişiye baktı. adnan müdür ve yanındaki gökhan gardiyan ve bir kaç tane gardiyan daha.

"burada ne işiniz var yine "diyen şişman adama bakıp dudaklarını içe büküp "valla arkadaşlar ile birlikte düzenleyelim dedik"dediğinde tıknaz adam karşısındaki mahkuma bakıp "gözüm üstünde "dedi ve arkasını dönerek çamaşırhaneden çıktığında adamlar ile birlikte güldü.

"ulan bu herif beni çok güldürüyor ya nasıl bunu müdür yapmışlar anlamıyorum "diyen kadire bakıp sırıttı.

"bunların hepsi torpili piçler ama iyi oldu en azından işlerimize bulaşmayan aptal biri payımıza düştü "dediğinde adamları birlikte çamaşırhaneden çıktıklarında "c1 ne durumda taşkınlık var mı "dedi demir bloklarına geldiklerinde masanın etrafına toplanıp oturdular.

"yok hepsi kontrolümüzde "dediğinde demir başını sallayarak "iyi iyi aman diyeyim gözlerini açtırmayın bir daha uğraşamam aynı şeyle "dediğinde herkes kafasını salladı.

"şey akın abiyi ne zaman çıkaracaklar "diyen cafere baktı demir. gözleri başka bir yere dalan demir düşünceli bir şekilde "bilmiyorum cafer bilmiyorum "dedi. akını o gün o kargaşa da bulduğunda gözlerine inanamamıştı.

bu sefer gerçekten musayı öldürmüştü hem de geri dönüşü olmayacak bir şekilde. iki aydır hücrede tutuluyordu.

yüzünü kimseye göstermiyorlardı. demirin canı sıkıldı. ayağa kalkarak "ben odamdayım "dedi koğuşuna girdiğinde yatağına geçip oturdu. derin bir nefes aldığında "umarın geri dönersin asker seni çok özledik "diye fısıldadı.

***********************************************************************************

VE YENİDEN MERHABA AVLUYU İKİNCİ KİTABI KODES İLE GELDİM. AÇIKCASI KURGU İÇİMDE KALMIŞTI BENDE DEVAM ETTİRMEK İSTEDİM ZAMANLA NASIL OLACAK BAKALIM HADİ BAKALIM YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.