fade into you :: taegguk

vedama hoşgeldin.

- - ┈┈∘┈˃̶༒˂̶┈∘┈┈ - -

Sessiz geçen araba yolcuğu arkada kısık sesli şarkı sayesinde biraz olsun Jeongguk'un gerginliğini azaltıyor gibi görünüyordu. Taehyung ise bu sırada onun aksine gerginlikten oldukça uzaktı.

Tek yaptığı çalan şarkıya direksiyona sardığı parmaklarıyla ritim tutmak be araba sürmekti.Karargâha yaklaştıkça Jeongguk'un gerginliği sıkıntılı nefeslere, sıkıntı nefesleri oflamalara evrilmişti. Taehyung bu süre zarfında hiç konuşmamıştı. Tıpkı telefonda duyduklarını Jeongguk'a söyledikten sonra bir daha konuşmadığı gibi.

Üzerlerindeki akşamdan kalma ve uyumak için bile değiştirmedikleri kıyafetleri ile çıkmışlardı evden. Bu süre zarfında Jeongguk sadece arabayı kendisinin sürmek istemediğini söyleyerek anahtarları vermişti Komutan'a. Başka bir şey söylememişti o da diğeri gibi.

Şimdi ise kırmızı araba Karargâhın önünde durmuştu. Jeongguk ise kendi tarafındaki camdan büyük beyaz ışıklarla aydınlanan geniş bahçeye ve tek tük olan askerlere bakıyordu.

"Taehyung ben hiç hazır değilim."

Taehyung'un bakışları ise kendi tarafında olan camdan karanlığa bakıyordu. Kasabanın manzarası gözlerinin önündeydi ancak gece olduğu için sadece sokak lambalarını görebiliyordu.

"Hazır olmadığın şey ne tam olarak?"

Dışarıya olan bakışını kesmeden sormuştu sorusunu. Camdan kendisine doğru dönen bedenin farkında olsa dahi ona bakmaya tenezzül etmemişti.

"Christian, Christian'ı görmeye hazır değilim."

Taehyung yavaşca başını ona çevirmişti. Kolları göğüsünde birleşikti, kol kasları ben buradayım der gibi kendilerini belli ediyordu. Taehyung'un dikkatini çeken tek şey ise yardım ister gibi masum masum kendisine bakan Jeongguk'tu.

Dean Jeongguk..

"Benden tavsiye mi istiyorsun?"

Jeongguk ondan duyduklarıyla hızlı hızlı başını sallamıştı onaylarcasına. Kesinlikle yardım istiyordu. Taehyung sıkıntılı bir nefes vermiş ve istifini bozmadan kendisine bakan omegaya bakmaya devam etmişti.

Ardından onun gibi hafif yan dönerek oturmuş ve dizlerinden birini rahat bir pozisyon için bükmüştü.

"Bak Jeongguk; içinde bulunduğun durumun farkındayım, fakat şimdi meselemiz çok başka. Senin öncelikli görevin yaralı askerlerime yardım etmek. Bu sırada Christian'a bir şey belli etmemeni öneririm."

Lafına ara verip nefes verir gibi alayla gülmüştü.

"Ne de olsa o senin hâlen kocan, onun soyadını taşıyorsun ve onun bu akşam olanlardan haberi bile yok."

Jeongguk'un bakışları uzun süre önce kendisinden ayrılmıştı çoktan. Komutan'ın dediklerine hak veriyordu tabii ki, ancak hiçbir şey olmamış gibi davranmanın düşüncesi bile korkunçken onunla yüzyüze geldiğinde nasıl sakin kalacaktı. Onunla bu konuyu nasıl konuşacağını bile düşünmemişti hem de.

Eski dostundan dinlediği aşkı bir de kendi kocasından duymak isteyecek hali yoktu tabii. Fakat özlem dolu bir omega rolü oynayacak kadar gurursuz değildi.

"Ne yani, hiçbir şey olmamış gibi mi yapayım?"

Taehyung hiçbir ifade barındırmayarak kafasını aşağı yukarı sallamıştı hafifçe.

"En azından ortalık sakinleşene kadar."

Taehyung bir şey hatırlamış gibi Jeongguk'a bakmıştı tekrar. Jeongguk ise onun lafına devam etmesi için başını sallamıştı usulca.