DxH Chapter 32

11 3 0
                                    

"What are you thinking?" Aren raspy voice broke my deep thought. Umiling na lang ako sa kaniya bilang sagot.

Prince Ocuser suddenly announced that we needed to travel today at exactly nine in the morning. I have no problem with that, though I'm not in myself because of what Bermude said when we left together.

Mabagal ang paglalakad ng kabayo dahil nasa kaliwa kami ng karwahe kung nasaan nakasakay sina Prinsesa Gail at Heinukel Moreen. Sina Prinsipe Ocuser at Heinukel Vetel ang nasa unahan habang hinihila ng kanilang putting kabayo ang hindi kalakihang karwahe. Habang nakabantay sina Ryan at Heinukel Aewe mula sa likod at sa kanan naman ay si Heinukel Hanuis.

Ilang oras na rin kaming naglalakbay sa masukal na daan. The route is a rough road, and the surrounding is full of trees. The sky was clear as water, and the soft wind smelled like rusty metal that had already made my headache.

"Hoy! Kayong nasa harapan baka gusto niyong magpahinga? Pagod na kami dito sa loob na umupo!" sigaw ni Heinukel Moreen habang kinakalampag pa rin ang bintana na gawa sa kahoy. I can see them inside and I can tell that they are really tired.

"Heinukel Moreen mukhang kailangan niyo munang magtiis dahil hahanap pa kami ng ligtas na lugar," ako na ang sumagot sa kaniya.

Heinukel Moreen only pouted and nodded her head. Ilang minuto pa ang lumipas ng huminto ang itim na karwahe. Hinila ko ang tali upang maglakad ang kabayo ng may katamtamang bilis. Inikot ko ang buong paligid upang tiyakin kung ligtas ang lugar.

When I arrived back at the location, Aren was getting ready while the others were doing their work. I tied the rope to the tree where the other horse was and grabbed the traveling bag from the horse before approaching them. Heinukel Aewe created a small cooking bonfire, so Heinukel Moreen and Princess Gail started cooking food. I'll admit that I don't know how to cook, but at least I know how to eat.

"So tell me Ryan how did you tame the Wyvern dragon?" usisa ni Heinukel Moreen. Lahat kami ay natigilan sa pagsubo ng pagkain.

"Well I don't want to offend you. Like I wanted to get you know better because why not diba? Tayo ang magkakasama kung sakali," dahilan niya.

Maging ako ay nais malaman kong paanong ang isang dragon na matagal ng naibaon sa hukay ay nasa kamay niya.

Nasaan na kaya ang alaga niyang iyon?

"Dragons have their own realm, and I accidentally entered their homeland. As far as I remember, I was nine at that time. I was clueless and weak, but a man with a cloak showed up and helped me to escape when I was almost dying."

And then what? Napansin kong lahat kami ay nakatutok sa susunod niyang sasabihin.

"Before he left me in the middle of darkness, he gave me an egg, which I thought would be my food, but eventually, after days, the dragon came out from the egg," he continued.

"You mean the realm of dragon exist?" pag-uulit ni Heinukel Moreen.

"If that what you call." Dahan dahang tumango si Ryan.

"Can you still remember how you ended up there in case you plan to go back?" Maging si Prinsesa Gail ay naging interesado.

"No... And it's too dangerous. Dragon is like a volcano. They explode without a second thought," he replied to Prinsesa Gail.

Tama din naman siya. According from ancient times. Dragon has a natural nature of violence and destructive that the reason kung bakit maraming nakakataas na piniling ubusin sila sa pag-aakalang magiging dahilan sila sa pagbagsak ng maraming nilalang.

Kung tama ang pagkakaalala ko mahigit sampung dekada na ang nakalipas mula ng tugisin nila ang mga dragon. Mula noon wala ng nakakita o nagpapatunay kung totoo ba ang mga Dragon.

DemonxHumanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon