IM HIS MISSING FORCED WIFE

31

𝗜'𝗠 𝗛𝗜𝗦 𝗠𝗜𝗦𝗦𝗜𝗡𝗚 𝗙𝗢𝗥𝗖𝗘𝗗 𝗪𝗜𝗙𝗘
                             

                       CHAPTER 31
     :HURTING YOU IS TO MAKE YOU STRONG

             -AKIRA'S POV-

NAMAMANHID ang buo kong katawan habang nakatitig sa mga baril na nasa harapan ko. Habang si Kurt abala sa ginagawa niyang pagkain sa harapan ko.

Parang timang.

Nandito kami sa isang resthouse at heto nga at pilit niya sa akin ipinapahawak ang baril at paputukin ko daw iyon.

"Ayoko neto" sabi ko saka ngumuso.

"Kailangan mong gawin 'yan" asik niya naman sa akin.

"Bakit ako pa?Nandyan ka naman diba?Mahal mo naman ako. So ipagtatanggol mo naman ako" sabi ko ng bigla siyang nangunot noo.

"Yes. I will protect you dahil mahal kita. Pero hindi sa lahat ng oras, nasa tabi mo ako, minsan kailangan mong maging matapang para ipagtanggol ang sarili mo" sabi niya saka hinawakan ang kamay ko ng marahan.

Tila kumalabog ang dibdib ko sa sobrang bilis at lakas ng tibok nito.

"Pero hindi ko kayang pumatay" sabi ko.

"Tsss...come here" usal niya.

Saka itinuro ang hita niya, hindi ko pa alam kung anong gagawin ko.

Para kasi siyang tanga eh!

Kinikilig na nga ako dito e.

"Tss..what are you doing?" Asik niya ng bigla kong hinahaplos iyon, dahil na rin sa nakashort lang siya.

Ang kyut.

"Kurt! Bakit hindi mo naman sinabi" sabi ko pa.

"What?"

"Ang sexy mo pala" sabi ko ng bigla niyang hinampas ang kamay ko.

"Stop it! Be serious Akira!" Singhal niya.

"Eh ano nga kase?Parang tsnga e...anong gagawin ko dyan?" Tanong ko sa naiinis na boses, ng pagtayo ko agad niyang hinila ang braso ko dahilan para mapaupo ako ng paharap sa hita niya.

Nakahawak ang dalawa kong kamay sa balikat niya, at tila namanhid ang buo kong katawan ng magtama ang mga mata naming dalawa.

Sumilay ang nakakalokong ngiti niya ng dahan dahan na hinaplos ang kamay nito papunta sa bewang ko.

"Are you sure?Hindi mo kayang manakit pabalik kapag nasasaktan kana?" Tanong nito.

Marahan akong umiling saka kinagat ang pang ibabang bahagi ng labi ko, ng bigla ba namang siniilan ako ng halik at siya ang kumagat dito.

Ouch! Tsngina!!..araay! Ansakit nun ah!.

"OUCH!!PARANG TSNGA!EH.." singhal ko saka siya itinulak ng pagak siyang natawa at sinusundot sundot ang kili kili ko, ang bewang ko...para kilitiin ako, ng bigla akong tumayo at hinampas siya ng unan.

At this point.

Biglang naging seryoso ang mukha niya na ikinabahala ko.

"Sorry. Nasaktan kaba?" tanong ko ng hindi siya kumibo, kaya hinawakan ko ang mukha niya, pero nananatiling ganun pa rin ang mga mata niyang nakatitig sa akin.

"Ilove you" biglang bumulalas sa bibig niya na ikinangisi ko.

**TOK TOK**

Napatingin kaming pareho sa pintuan ng marinig ang mga sunod sunod na katok mula roon.