Bİ BAŞINA AŞK

Sarıl bana ..

Dik bir yokuşu nefessiz çıkmak zordur belki..
Ama manzara yüksekten seyredilince daha güzeldir ..

Uğruna yokuş çıktığımız manzaraları başkalarına teslim edemezdik ..
ince düşündüğümüz için, her gün yeniden incineceğimizi bile bile bağlarımıza sırtımızı dönemezdik..

İz bu sefer aynı hatayı yapmayacaktı.. ökteni başka ellere sorgusuz Sualsiz teslim etmeyecekti..
Sonucu hüsran da olsa uğruna savaşacaktı..

O gün asminin evinde iz ve Ökten asmin de dahil hiç kimseye daha önceden tanıştıklarını belli etmediler..
Yemekler yendi çaylar içildi .. asmin aliyle espiriler yaparak ortama neşe katıyordu. eylem öktenin omzuna başını yaslamış espirilere kahkahalarıyla eşlik ediyordu ..

Bir tek iz ve Öktenin yüzü gülmüyordu.. ikisi de açık kalmış bir yaranın verdiği acıyla mücadele ediyorlardı..

Saat epey geç olmuştu.
eylem Öktenin omuzunda uyuya kalmıştı.
Ökten omzunda uyuyan bu kıza mesafeli ve uzaktı sanki ..
peki ama neden?
yoksa iz orda olduğu icin mi öyle davranıyordu ..
Ökten sanki bir yabancıya dokunur gibi hafifçe omzuna dokundu eylemin ..

- kalk odana geç de uyu ayakta uyuyorsun

Eylem uykulu gözlerle her kesten izin isteyip asminin gösterdiği odaya geçti ..

İz ayağa kalktı ;

-Saat epey geç oldu, bende artık eve gideyim babamlar merak eder her kese iyi akşamlar ..

Asmin izi kapıya kadar uğurlayacağını aliye de bu sırada içerde onu beklemesini söylüyordu.. tam o esnada Ökten hızlıca bulunduğu kanepeden ayağa kalktı..
kapıya doğru yürüdü.
asmine beklemesini söyledi ..

-Sen alinin yanına geç asmin.
ben iz hanıma evlerine kadar eşlik edeyim..
akşamları sokaklar pek güvenilir değil ..

İz duyduklarına çok memnundu. dudak altından tebbesüm ediyor, memnuniyetini gizleyemiyordu..

aklından çok deli fikirler vardı .. Öktenle yanlız kaldığı ilk anda konuşmak istiyordu ..
Olan biteni birde ondan dinlemek ve ona olan biteni anlatmak istiyordu ..

Asmin izi abisine teslim edip iyi akşamlar diledi, ve içeriye nişanlısının yanıma geçti..

İz ve Ökten sesiz, Sedasız ve ışıksız mardin sokaklarında yürümeye başladılar..
ikisi de tek kelime etmiyorlardı.
ama ziyanı yok ..
bakışları adeta sessizliğin sesi gibi; avaz avaz haykırıyordu aşklarını ..

Uzun bir sessizlikten sonra Ökten bir anda iz'e doğru döndü, gözlerini gözleriyle aynı hizaya getirdi..
bir kaç saniye öylece daldı gözlerine ..
ellerini iz'in beline doğru uzattı..
bir anda hızlıca kendine doğru çekti sımsıkı sarıldı ..

İz; Öktenin nefesini ensesinde hissediyordu.
kalbi göğüs kafesinden çıkarcasına atıyordu
Ne olmuştu şimdi? Ökten neden hiç bir şey demeden öylece sarılmıştı iz'e ..?
Peki ya eylem ..
Ona aşık değil miydi Ökten..?

Ökten sımsıkı sarıldığı iz'in kulağına yanaştı özlem dolu sesiyle

-Sarıl bana .. dedi ..

İz sanki yıllardır bu anı bekliyor gibiydi..
bu gün kendine verdiği sözü hatırladı. Sonuç ne olursa olsun ökteni bırakmayacaktı.
aşkına sahip çıkacaktı ..

Sımsıkı sarıldı öktenine..
ellerini öktenin saçlarında gezdiriyor, kokusunu içine çekiyordu ..

Hasret dolu bir gemiye binen her kes yolun sonunda ki vuslata varmak için dalgaların şiddetine aldırış etmeden ilerlerler ..

çünkü bilirler ki; dalgaların şiddeti ne kadar büyükse,vuslatın gücü de o kadar güçlüdür..

Ökten Hasret dolu bu sarılmadan sonra şimdi izle yeniden göz gözeydi..
ona sormak istediği bir dünya Cevapsız soru varken, o bu sorulardan bağımsız yalnızca ize doya doya bakmak sarılmak istiyordu ..

İz mutluydu..
öktenine kavuşmuştu ..
ama bir sürü belirsizlik aralarında bir duvar gibi duruyordu..

Kendini toparladı gözündeki mutluluk gözyaşlarını sildi. öktenin sımsıkı tuttuğu ellerine bakarak söze girdi..

-Ökten ben çok üzgünüm .. böyle olmasını asla istemezdim inan bana ..

-Söylesene iz tercih ettiklerin vaz geçtiklerini değdi mi ..
Diye devam etti Ökten..

-Ökten hiç bir şey bildiğin gibi değil. ben bu hikayede kurban seçildim.. kimse bana tercih hakkı bile sunmadı..

-iz benim olan bitenden haberim var. seninle halanın bahçesinde konuştuğumuz günden sonra ben sabah seninle yarım kalan konuşmamızı tamamlamak için geldim.
ve halan olan biten her şeyi anlattı.. senin berdel verileceğini, ve abinin hayatının söz konusu olduğunu .. her şeyi ..

İz bir anda ellerini öktenin ellerinden çekti..
gözlerinde ki mutluluk yerini öfkeye bırakmıştı bir anda ..

-madem ki her şeyi öğrendin neden çıkıp gelmedin ? neden beni
kurtarmak için bir şeyler yapmadın?

öktenin gözlerinde mahcubiyet ve utançla karışık bir şeyler vardı .. ize karşı kendini suçlu hissediyordu ..

-bak iz ben sen gittikten sonra çok dağıldım. aklım ve kalbim çok karışıktı ..
sana çok kızgındım .. böyle bir kaderi kabul ettiğin için, baş kaldırmadığın için ..
ama tek bir günüm bile seni özlemeden, sevmeden geçmedi ..
ben kendimden geçtim, ama yinede senden geçemedim..

Ökten bunları söylerken göz yaşı döküyordu.
iz'in ona merhamet göstermesini, her şeyi unutup sımsıkı sarılmasını diliyordu ..

Öylede oldu..

İz bütün olan biteni bir kenara bırakıp sımsıkı sarıldı Öktene. usulca yağan yağmur,..
mardin sokakları ..
ve ortalığı aydınlatan sokak lambaları ..
bu aşka tanıklık ediyorlardı..

Peki şimdi ne olacaktı ..?
eylem Öktenle izin arasında olan biteni öğrenince ne yapacaktı?
Ökten nasıl izah edecekti olan biteni?
Peki ya asmin..
iz'in ondan gizlediği bunca şeyi duyunca arkadaşlıkları zedelenecek miydi ..?

Bu hikayede suçlu olan kimdi? yıllarını ökteni bekleyerek geçiren iz mi..
yoksa hiç bir şeyden haberi olmadan ökteni seven eylem mi.. ?

"Derler ki; sığındığın gönül memleketindir .."
İşte bu gün iz belkide ilk defa kendini memleketinde gibi hissediyordu ..