Hep ya da Hiç ..

60 6 0
                                    

Gürültülü olayları sessizce yaşadık..
yaralarımıza deva olacak insanlardan; hep ayrı kaldık ..
İçimizin gittiğine, biz gidemedik ..

Bir çıkış yolu, bir umut ışığı arıyordu..
bu hikayede kalan değil, giden olmak istiyordu iz..
Gitmek ..
Öktenine gitmek ..

Öğlen olmak üzereydi.
bahçedeki her kes Öğlen namazını kılmak için içeri geçti..
iz'in abisi kendini çok huzursuz hissediyordu.
bir şeyler yapmalıydı..
ne yapıp edip kardeşini bu ateş çemberinden kurtarmak istiyordu.

iz'in odasının önüne doğru yürüdü, kapıyı hafifçe çaldı;

-iz müsait misin ?

İz içerden kapı sesini duyunca yerinden sıçradı ..
tüyleri ürperdi..
gelenin zerdanın abisi olduğunu düşündü. abisinin sesini duyunca rahatladı ..

-Evet abi müsaitim gel lütfen .

İçeriye girip kapıyı sıkıca kapattı. ortalıkta kimse var mı diye bir kolaçan etti..

-iz ben düşündüm taşındım senin o adamla benim yüzümden evlenmene müsade edemem.

-Abi lütfen artık vaz geç..
benim başka çarem yok. evlenmek zorundayım, yoksa sana ne yapacaklarını biliyorsun .

-Bana ne olacağı umurumda değil.
iz; seni feda edemem ..

İz bi anda abisinin söylediği bu kifayeti olmayan sözlerin karşında çok sinirlendi.
bulunduğu yerden ayağa kalktı.. pencere kenarına geçip, derin bir nefes aldı ..
ağlak bir sesle;

- Abi sen biliyordun.. eğer bi kız kaçırırsan böyle olağan bir sonucu olacağını benim kadar iyi biliyordun..
ama sen .. sen yinede beni çok kolay gözden çıkardın.
kendi vuslatın için,  karanlığa mahkum ettin beni .. 
Ve geldiğimiz şu son noktada söylenen bütün sözler yeterince manasız .lütfen artık üzme sende kendini her şey olacağına varır..

Böyle teslimiyetçi sözlerle abisini odadan göndermiş iz ..

Abisinin omuzlarındaki ağır vicdan azabının üstüne, birde utanç eklenmişti.
tek kelime etmeden kapıyı çekip dışarı çıktı ..

Saat akşamın altısına geliyordu..
iz hala odasından çıkmamıştı. midesinden garip sesler çıkıyordu. günlerdir doğru düzgün bişey yememişti ..
içerden sesler geliyordu..
misafirler için sofralar kuruluyor, çaylar demleniyordu ..

zerda bir tepsinin üstüne iz için yiyecek bir kaç bişey koydu ..

-İz dünden beri bişey yemedin misafirler gelmeden biraz atıştır istersen ..

Aslında tek lokma yemek yemeyip, böylece ona sunulan bu kadere kendince boykot etmek ve evdeki her kesi cezalandırmak istiyordu.. ama açlıktan takati kalmadığını hissetti. bir şeyler yerse kafasının daha iyi çalışacağını, ve bu durumu daha iyi çözeceğini düşündü kapıyı açıp tepsiyi aldı ..

-Teşekkür ederim zerda yenge ..

Yemeğini bitirdiği anda dış kapı çaldı..
gelenler onlardı..
zerda yengenin ailesi iz için gelmişlerdi..
korkuyla ayağa kalktı. kapı deliğine doğru koştu gelenlerin kim olduğunu, nasıl insanlar olduğuna gizlice şöyle bir baktı..

her kes salonda yerini almıştı. onun için gelen kişiyi görememişti..
iz'in babası gelenleri sofraya davet etti.
o sırada zerda yengenin babası söze girdi;

-Biz yemek yerken gençler de şartlarını konuşsun içerde.. zerda sen abini görümcenin olduğu yere götür kızım ..

Babam ve abimin gözlerin de derin bir acı okunuyordu. kimse o gün orda olanlara razı değildi. annesi ise mutfakta hıçkırarak ağlıyordu..
gözü gibi baktığı, okuttuğu kızını hiç tanımadığı ellere teslim edecekti biraz sonra..

Zerda abisini iz'in bulunduğu odaya getirdi.
kapıyı çaldı ..

-İz müsaitsen abim seninle konuşmak istiyor ..

İz Hazır değildi, belkide hiç bir zaman da hazır olamayacaktı .. dağılan her  tel saçları, ve ağlamaktan şişmiş gözleri kendi başına bir isyan başlatmıştı adeta .. Ökteni gördüğünde deli gibi atan kalbi o bile susmuştu şimdi..

Üstünü düzeltti, ayağa kalktı .

-Gelebilirsin zerda yenge

Kapı açıldı içeriye uzun boylu,  düzgün giyinimli ve bi o kadar da yakışıklı biri girdi.
ve zerdayı gönderip kapıyı arkadan kapattı ..
İz o tanımadığı adamla bir başınaydı şimdi..
içindeki korku yerini soğuk kanlılığa bırakmıştı .eliyle kanepeyi göstererek.

-Otur lütfen dedi

Merhaba benim adım iz..
hoş geldin..
adını sorabilir miyim sana hitap edebilmek için .. ?

Adam iz'in gösterdiği kanepeye oturdu. ukala bir tavırla ayak ayak üstüne attı..
sanki yıllardır izi tanıyormuş gibiydi.
rahat tavırları izi Rahatsız etmişti, yinede belli etmemeye çalıştı çünkü adamın suyuna giderse belki ikna edebilirdi diye düşündü ..

diğer kanepeye geçip oturdu çocuğun söze girmesini bekledi;

-Merhaba iz
adım şiyar.. tanıştığımıza memnun oldum..

Şiyarın yüzünde izi çok beğenmiş olmanın verdiği bir mutluluk vardı. dudak altından sırıtıyor, memnuniyetini belli ediyordu..

İz soğuk bir ifade ve donuk bir bakışla hiç beklemeden devam etti;

- memnun oldum şiyar ben sözü fazla uzatmadan sana söylemek istiyorum ki; benim bu izdivaca gönlüm yok. senin de bir sevdiğin varmış duyduğum kadarıyla..
yarım kalan bir hikayen kalsın istemem.
karşılıklı olarak bu işe rıza göstermezsek, aileleri ikna edebiliriz..

Az önce Şiyarın yüzünde beliren memnuniyet yerini ciddiyete ve öfkeye bırakmıştı..
yerindeki kalktı. ceketini düzeltti. iz'e doğru bir kaç adım attı, elini izin omzuna koydu..

iz davranışlarına bir mana bulmaya çalışan gözlerle şiyara baktı.
razı mıydı bu anlaşmaya şiyar ? neden bir şey söylmiyordu ki şimdi ..

şiyar sert bir ses tonuyla söze girdi;

-Bak iz..
sen uzun süre uzaklarda kalınca buradaki işleyişi unutmuş olmalısın.. ama ben unutmadım..
abin bizden bir kız aldı, bizde karşılığında seni alıcaz ..
bir sevdiğim olduğu konusuna gelirsek de;
ben buraya gelirken ona veda ettim.. yarım kalmış bir hikayem yok.
o hikaye o kadardı ..
hem sen daha güzel ve eğitimlisin seninle güzel bir başlangıç yapabiliriz..

Aman allahım!
iz neler duymuştu böyle..
neler ummuştu oysaki..
Şiyarın da onun gibi sevdiğine kıyamacağını düşünmüştü ..

büyük bir hayal kırıklığıyla Şiyarın omuzuna koyduğu eli çekip indirdi. ondan bir iki adım öteye gitti ..
şiyar ukala tavırlarına devam ediyordu bu güzel görüntüsünün altındaki kötü karakteri bütün güzelliğine gölge düşürmeye yetmişti sanki..

-Yarın gelinliğini hazırla ..
bu işi daha fazla uzatmak istemiyorum..
düğün olsun bitsin bir an evvel ..

İnsan saramadığı yarayı saklarmış..
Yolun yorgunluğunu yoldaşından bilirmiş ..
yola değil de, mesafelere yüklermiş hasretleri..

Bİ BAŞINA AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin