Salvatore | yoonmin

rüya

AŞKOLAR KURDUM BİR TANE YOONMİN SAYFASINA DÜŞMÜŞ. HALAY VAKTİİİ.

Bu arada ne ara 3.6k oldum ayol. Neyse aşkolar bu okuduklarınız sadece kurgu bunu unutmayııın keyifli okumalar

Gözlerimi açtığımda odamdaydım. Nasıl buraya geldim ya da kim getirdi bir fikrim yok. Başımın ağrısıyla gözlerim dahi zor açılıyordu.

Dün yaşananlar aklıma düşünce üşüdüm. Kendimi yorganın altına atıp bir rüya olduğuna inandırmaya çalışsam da elimde varlığını koruyan yüzüğüm gerçek diye bağırıyordu.

Her şey bir yana annemi görmüştüm. Annem... Çok güzel bir kadındı. Gözleri, yüzü, saçları ve ses tonu. Her haliyle dünyadaki en güzel kızdan bile güzeldi.

Yorganı biraz aşağıya çekip etrafımı inceledim. Odam aynı odaydı. Fakat bana bu kadar yabancı gelmesini anlayamıyordum. Hissettiğim o aidiyet duygusu da neredeydi?

Derin bir iç çekip yastığımın altındaki telefonumu aldım. Yoongi'den uzun bir günaydın mesajı vardı. Sabahın yedisinde atılmış. Saat şimdi sekizdi. Cevap vermeden yataktan kalkıp kendimi sıcak suyun altına bırakmak adına duşa girecektim ki kapı çaldı. Çok geçmeden de içeriye Taehyung girmişti.

"Günaydın." Öylesine söylenmiş günaydın kelimesi havada asılı kaldı. Cevap vermeden tekrar yatağa oturdum. "Nasılsın? "

"Bilmiyorum." diye mırıldandım. Nasılım? Ne yapıyorum? Hatta kimim ben?

"Ne oldu dün gece? Eve geldiğinde tek kelime etmeden odana çıktın. " Şaşkınlıkla ona döndüm. Dün kendi kendime mi gelmiştim buraya?

"Dün geldiğimde uyanık mıydım? " Kaşları çatılsa da başını salladı.

"Dün sen gelene kadar bekledim. Zaten gittikten iki saat sonra da döndün. Yüzün bembeyazdı. Ne olduğunu sordum cevap vermedin. Gerçekten hatırlamıyor musun?" Hızlı hızlı başımı iki yana salladım.

"Sonra ne oldu?" Taehyung şüpheyle kapıya baktı. Biri bizi dinliyor mu diye.

"Sen odama çıkınca ben de şoförün yanına gittim ne olduğunu sormak için. Bana 'Bay Park eve girdi ama on dakika sonra çıktı. Yüzü bembeyazdı. Hiçbir şey demeden arabaya bindi. Nereye diye sorunca cevap dahi vermedi. Ben de eve getirdim.' dedi. O evde ne yaşandı Jimin? Kim bekliyordu seni?"

Başımı ellerimin arasına alıp gözlerimi kapattım. Hiçbir şey hatırlamamamın yanı sıra ben o evde en az yarım saat geçirmiştim. On dakikada o evden çıkmam imkansızdı. Her şeyi geçtim bayıldığım anı da hatırlıyorum.

"Jimin! " Saçlarımı çekiştirerek kafamı kaldırdım. Taehyung dikkatle beni izliyordu.

"Anlatacağım, ama bana inanacaksın. Ve bu yaşananlar tamamiyle aramızda kalacak." Bir şey anlamadığı belliydi ama yine de kafasını sallayıp merakla beni dinlemeye başladı.

"Dün çıktıktan sonra direkt ayin evine gittik. Kapısı hafifi aralıktı ilk girmekten vazgeçsem de içeriden biri beni çağırdı. Ama kimse yoktu evde Taehyung."

"Ayin evinde mi?" dedi şaşkınlıkla.

"Evet ben de şaşırdım. Kadın bana mumu verdi. İstemsizce içeriye girdim. Sonra kapı kapandı onun rüzgarıyla mum söndü. Kadın yakayım mumu dedi. Mum yanınca etraf aydınlandı ve ben kadının yüzünü gördüm." Taehyung sanki korku hikayesi dinliyormuş gibi heyecanla beni dinliyordu.

"Kadın kimmiş? " İşte bu sorunun cevabını nasıl vereceğimi bilmiyordum. Birkaç saniye sessizlik oldu. İkimiz de merakla birbirimize bakıyorduk.